Pap3B/CIN3,binnen 1 maand gehlopen, snel of normaal? en meer vragen...

martina

30-01-2009 11:09

Hallo allemaal,
Fijn om te ontdekken dat er een prikbord pagina is hiervoor..
Ook ik zit met Pap 3 b, CIN 3, 4 januari telefoontje van de gyn, moest maar
snel langskomen voor de biobsi en coloscopie. De gyn. vond het gelukkig geen
probleem dat ik 9 tot 17 jan nog even op vakantie zou gaan..
19 jan de biobsie en coloscopie gehad en volgende week, 9 feb ga ik al onder
het mes, als het goed is snijden ze dan alles weg…thans, een stukje dan. Hierna ook 6 weken wachten op de definitieve uitslag.
Als ik hier een beetje de berichten lees dan vraag ik mij stiekem toch
een beetje af waarom bij mij alles best snel gaat en sommige zo lang
moeten/mogen wachten, en op basis waarvan de behandeling eigenlijk wordt
bepaald.
Is dat gewoon een voorkeur van een gyn. of hangt dat van andere factoren af.
En zijn er meerdere bij wie het allemaal best snel gebeurd / behandeld
worden of is dat gewoon toeval/geluk?
Tevens kan ik mij heeeeeeel goed vinden in de gedachten van sommigen, je
weet wel dat je er niet 123 aan dood zal gaan en ook zit je heus niet zo
maar aan de chemo's maar onder tussen zitten er wel kankercellen in je lijf
die in ontwikkeling zijn. En die wetenschap is NIET leuk en dat heeft mij
best even de das omgedaan afgelopen week!
Wat ik ook merk, ook aan mijzelf en in mijn omgeving, is dat bijna niemand het eigenlijk hard op uitspreekt, baarmoederhals kanker. Voorstadium of niet, vroeg bij of niet, lijkt wel of iedereen het woordje vermijdt, alsof het niet zo is, alsof ze alleen maar iets kleins hebben ontdekt, en het verder niet belangrijk is. Even een celletje of wat weghalen en verder niets aan de hand. Tja..dat kan medisch gezien wel zo zijn, maar emotioneel voelt dat zeker niet zo…het zijn toch Kankercellen in je lijf en die WIL IK NIET!!
Fijn te lezen dat er meerdere zijn die hiermee worstelen!
Gr, Martina
—————————————————————-
Patricia

30-01-2009 18:03

Hallo Martina,
Sterkte! Je hebt gelijk, niemand zegt wat maar toch zit het er wel. Ze willen je niet bang maken en is heel lief maar als je alle verhalen leest kom ik weinig positieve berichten tegen als het om CIN2/3 gaat.
Ik weet helaas ook wat je voelt, ik wist tot vorige week niet eens dat ik pap3b had, afgelopen donderdag col gehad en de gyn zei gelijk al dat dat ik voor een lis moet. Ze zag dat het CIN2 is. Ik hoop dat het geen CIN3 wordt maar dat hoor ik 12-2.
Ik ben eigenlijk een beetje verward want omdat het allemaal zo snel gaat en nou niet weet of ik me druk moet maken of niet. Ik reageer naar mijn omgeving vrij nuchter. Zou ik eigenlijk nu niet moeten gaan huilen? Misschien komt het nog.
Of het snel is weet ik niet maar wees blij dat je snel geholpen wordt want wat het ook is het moet eruit!
Sterkte iedereen die op dit forum leest en hetzelfde meemaakt of meegemaakt heeft.
Groetjes Patricia
Monique

30-01-2009 19:59

Ik heb zelf 9 jaar geleden een PAP4 gehad (toen was er voor zover ik weet nog weinig te doen met CIN1, 2 of 3) en ik kon toen binnen een week bij de gyn terecht, dus het kan af en toe inderdaad best snel. Ook mocht ik toen eerst op vakantie en daarna is bij mij niet gesneden, maar is de baarmoedermond bevroren. Vanaf toen heb ik altijd PAP1 als uitstrijkje gehad, maar de vanzelfsprekendheid dat kanker alleen een ander treft was toen definitief voorbij voor mij. Toch zakte de ongerustheid wel na een aantal jaren, ik begon er weer meer vertrouwen in te krijgen. Tot nu, want ik heb af en toe wat bloed in de afscheiding en moet nu over 6 weken weer naar de gyn. Huisarts verwacht dat het niets met baarmoederhalskanker te maken heeft, maar heeft wel een uitstrijkje gemaakt.
Ik herken dus je zorgen, ik had ook zoiets van: die cellen moeten weg daar! En nu heb ik het idee dat als er nu weer iets mis is, ze dan die hele baarmoeder mogen wegslopen van mij, dan ben ik van die zorgen af. Het blijft voor mij een teer punt, emotioneel. Toch is het bij de meeste mensen na een ingreep echt over hoor, en pas bij PAP5 heb je echt kanker. Alle voorstadia zijn goed te behandelen.
Finn

04-02-2009 14:45

Het is idd fijn dat deze site er is!
Het is allemaal zo onzeker en eigenlijk is er niet heel veel informatie te vinden.
Ik denk eigenlijk dat je “geluk” hebt dat je snel terecht kan.
En verder is het naar mijn mening zo dat iedere arts een andere behandeling heeft.
Ik zal in vogelvlucht mijn verhaal en verloop vertellen…
Bijna 2 jaar geleden de 1e oproep gehad en een uitstrijkje laten maken.
Afwijkende uitslag (pap 3a), herhaling na een half jaar.
Toen ook weer een afwijkende uitslag en herhaling na 1 jaar.
Afgelopen december dus de herhaling gehad. De huisarts liet voor de zekerheid nog een extra onderzoek doen.
Na 2 weken kreeg ik de uitslag pap 1, dus ik was opgelucht.
1 week later werd ik gebeld door de huisarts dat er toch iets niet goed was. (cin 3 en hpv virus type 31)
Afspraak bij de gynaecoloog gemaakt en die heeft een colposcopie gedaan.
Daaruit kwam weer cin 3.
Hij heeft nu besloten om binnen 1 maand een conisatie uit te voeren.
Na 5 dagen krijg ik de uitslag of de snijranden schoon zijn.
Zo ja, dan komende 2 jaar om de 3 maanden en later 6 maanden controle.
Zo niet, dan weer een operatie.
Ik heb trouwens voor Belgie gekozen, omdat het daar allemaal wat sneller gaat. (opname, operatie, uitslagen, controles)
Nu blijkt dat de pap 1 uitslag een foute uitslag is geweest, dit uitstrijkje is gewoon niet goed beoordeeld.
Wat ben ik blij dat mijn huisarts een extra onderzoek heeft laten doen, anders had ik door de pap 1 pas over 5 jaar weer een nieuw uitstrijkje laten maken.
De gynaecoloog heeft 4 hapjes weggehaald bij de colposcopie.
2 biopten waren goed, 2 niet.
Dus ook daarbij heb ik het idee dat het maar net is wat ze doen en waar ze iets weghalen. (er was bij mij geen verkleuring te zien, hij zei dat het dus waarschijnlijk dieper zit)
Ik kan me helemaal vinden in je verhaal over je gevoelens.
Ook ik weet dat ik er heus niet zomaar dood aan zal gaan, maar er zit toch ergens iets niet goed.
En ze zijn nu niet bepaald naar een oorontsteking aan het zoeken…… het is toch kanker. (okee, voorstadium maar het klinkt zo rot)
Ook mij wordt dat soms teveel. Ik vind het geestelijk erg zwaar.
Ene moment ben ik erg nuchter, maar het andere moment ben ik erg bang voor wat er kan gebeuren.
Mijn omgeving reageert er verschillend over.
Er zijn mensen die er compleet aan voorbij gaan, alsof het idd niks is. Ze zijn er op tijd bij, kleine ingreep, komt allemaal wel goed.
En er zijn mensen die erg geschrokken reageren en denken dat het een afgelopen zaak is, of tenminste er van uit gaan dat alles verwijderd moet worden.
Maar het woordje…… dat spreekt bijna niemand uit nee! Dat klopt!
Ik wens je heel veel sterkte!
Laat je nog even weten hoe het gegaan is?
Astrid

07-02-2009 08:55

Hallootjes
Ik werd door mijn huisarts gebeld, een week of drie geleden, nadat ik een half jaar geleden uitstrijkje had laten maken, om een tweede uitstrijkje te laten maken omdat de uitslag pap 3a was. Afgelopen week belde de assistente en de uitslag was nu pap 3b. Ze zei me een afspraak te maken bij de gynecoloog. Ik vroeg haar of ik me zorgen moest maken en haar antwoord was: er zijn onrustige cellen.
De afspraak bij de gynecoloog is gemaakt en na wat zoeken op het internet vond ik dit forum. Ik lees hier allemaal nieuwe dingen voor mij en weet nog niet zo goed hoe hier mee om te gaan, het moet misschien even bezinken… Vragen rijzen de pan uit, dat wel…. Hoe ernstig is dit? Wat zijn de gevolgen? Kan ik niet beter het hele zaakje eruit laten halen, ik heb per slot al 2 grote kids. En ook niet bepaald onbelangrijk, sex…
Lieve allemaal
ik wens jullie allemaal sterkte met wat er nog gaat komen in de toekomst, bedankt dat jullie mijn verhaaltje hebben gelezen.
Groetjes
Astrid
Sonja

10-02-2009 23:57

Hoi Martina,
Mijn advies is vertrouw op je intuitie (dat heeft mij geholpen na 4 jaar aanmodderen pap 2, pap 3B etc. ) uiteindelijk tijdens een conisatie en sterilisatie kwamen er kwaadaardige cellen in beeld..
En nu na 10 jaar ga ik nog ieder jaar op controle !
Veel sterkte
Patricia schreef:
>
> Hallo Martina,
>
> Sterkte! Je hebt gelijk, niemand zegt wat maar toch zit het
> er wel. Ze willen je niet bang maken en is heel lief maar als
> je alle verhalen leest kom ik weinig positieve berichten
> tegen als het om CIN2/3 gaat.
>
> Ik weet helaas ook wat je voelt, ik wist tot vorige week niet
> eens dat ik pap3b had, afgelopen donderdag col gehad en de
> gyn zei gelijk al dat dat ik voor een lis moet. Ze zag dat
> het CIN2 is. Ik hoop dat het geen CIN3 wordt maar dat hoor ik
> 12-2.
>
> Ik ben eigenlijk een beetje verward want omdat het allemaal
> zo snel gaat en nou niet weet of ik me druk moet maken of
> niet. Ik reageer naar mijn omgeving vrij nuchter. Zou ik
> eigenlijk nu niet moeten gaan huilen? Misschien komt het nog.
>
> Of het snel is weet ik niet maar wees blij dat je snel
> geholpen wordt want wat het ook is het moet eruit!
>
> Sterkte iedereen die op dit forum leest en hetzelfde meemaakt
> of meegemaakt heeft.
>
> Groetjes Patricia
martina

11-02-2009 09:25

hoi allemaal,
Nou, de operatie zit er inmiddels op. De eerste uren heb ik behoorlijk veel pijn gehad maar in de loop van de dag werd dat langzaam minder, na de hele dosis pijnstillers!
Gisteren (1 dag na de operatie) kon ik het gewoon met wat paracetamol af, wel erg moe maar dat is niet meer dan logisch. En ik bloed behoorlijk wat.
Het onrustige gevoel is de afgelopen week wel wat minder geworden maar toch ben ik nog niet helemaal gerust, pas als ze tegen mij zullen zeggen dat alles echt weg is, dan zal ik pas opgelucht ademen. Het is niet anders en je moet het er mee doen maar toch blijft het jammer dat je niet gelijk een uitslag krijgt he
Ik ben blij dat het achter de rug is maar ik kan het na de uitslag pas afsluiten.
De afgelopen weken bleef het woordje baarmoederhalskanker toch in mijn gedachte staan en ook nu is het nog niet weg, voorstadium, begin, goed te behandelen, het zal allemaal wel, maar als het niet bij toeval ontdekt was had ik toch een vet probleem gehad. En je moet hoe dan ook even dealen met het woordje kanker, wat sommigen toch niet goed durven uit te spreken.
Voor diegene die er nog door heen moeten, heel veel sterkte en voor diegene die het al achter de rug hebben, ik hoop van harte dat het schoon blijft bij jullie!
Voor mij is het nog eventjes wachten op de uitslagen en dan kan ik ook gewoon weer verder met mijn leven…
Gr, Martina
priscilla

11-02-2009 18:58

fijn dat je dat iniedergeval heb gehad nu nog ff uitslag wachten he
ik hoop voor je dat het allemaal weg is!
wel vervelend dat het zo een pijn doet brrr
veel succes verder
groetjes priscilla
Astrid

12-02-2009 19:22

Succes met het herstel
en ik zal voor je duimen dat de uitslag goed uitvalt voor je…
Groetjes
Astrid
marielle

13-02-2009 21:10

Dus jij hebt geen Lis-behandeling gehad? Ik heb ook pap 3 B CinIII. Ik heb afgelopen week een lisbehandeling gehad. Het is op zich niet zo erg. Je weet dat er iets niet in de haak is en dat maakt je gek. Ik heb al mening tranen laten lopen. En in mijn hoofd draaien en malen de cirkels. Dat je snel wordt geholpen is alleen maar goed, daar zou ik mij niet zo'n zorgen over maken. Ik ben 29 januari 2009 voor de eerste keer bij de gynaecoloog geweest, en 11 februari kreeg ik de lisbehandeling. De gynaecoloog ziet vrij snel wat ze voor vlees in de kuip heeft en handelt daarna. Ik was zeer nerveus en emotioneel en men laat je dan niet te lang in onzekerheid zitten. Ik wens je heel veel succes met alles. Maak je niet dik. Ook al is het moeilijk te geloven het is geen kanker. Ik zal voor je duimen.

Pap3B/CIN3,binnen 1 maand gehlopen, snel of normaal? en meer vragen...

martina

Patricia

Monique

Finn

Astrid

Sonja

martina

priscilla

Astrid

marielle