Hallo allemaal!
Goed nieuws! De scan was goed!! Was toch wel heel erg zenuwachtig vrijdag en niet zo goed geslapen natuurlijk. Maar dit is fantastisch, geeft weer goede moed!
Er is ook weer een uitstrijkje gemaakt en de uitslag krijg ik op 3 april. Ik verwacht dat dit gewoon goed is want de arts zei dat het er goed uitzag. Ook heeft hij een echo gemaakt welke er ook goed uitzag, ineens heb ik keurig weefsel, haha. Das ook weleens leuk om te horen. Kon nu precies zien hoe het eruit ziet, vooral die cerclage is wel apart om te zien en natuurlijk het ontbreken van de baarmoederhals, apart!
Verder is er veel gepraat en gepraat en…, mijn cyclus is nl een beetje van slag. Zoals ik al eerder vertelde had ik tijdens een menstruatie weinig tot geen bloedverlies en het bloed wat er was, was oud bloed. De volgende menstruatie duurde echter 2 weken. Das echt allemaal vervelend. Volgens de arts moet ik het tijd geven om weer normaal te worden. Uitleg van hem was dat bij de ene menstruatie het eitje niet goed loskomt en dat dit dan pas bij de volgende menstruatie gebeurt. Kan allemaal nog samenhangen met de operatie. Dat zullen we dan maar hopen. Hij gaf aan dat het onderzocht kan worden maar hij vind het verstandig om het gewoon tijd te geven. Als het goed is herstelt het weer vanzelf.
Verder de kinderwens uitgebreid besproken. Ik had de vorige keer gevraagd of hij me door wilde verwijzen naar een fertiliteitsarts om te laten onderzoeken of verder alles in orde is. Hij had aangegeven dit te doen als deze scan en uitslag van het uitstrijkje goed zou zijn. Nu zei hij dat hij hiermee wilde wachten en het de kans geven om op een natuurlijke manier zwanger te raken. Hij gaf aan dat de kans groot was dat de kanker het zwanger worden tegen had gehouden. Nu de tumor is verwijderd kan het zijn dat zwanger worden gewoon gaat lukken. Hier had hij wat voorbeelden van. Ik was natuurlijk niet overtuigd en heb aangedrongen om in elk geval even de eileiders te checken. Hier zag hij op dit moment het nut niet van in. Tijdens de operatie had hij de eileiders natuurlijk gezien en die zagen er goed uit, geen littekenweefsel of verdikkingen. Ik had hier natuurlijk wel weer wat op te zeggen en gaf aan dat je dit toch door moet spuiten om er zeker van te zijn dat ze open zijn. Hier zag hij echt het nut niet van in omdat er volgens hem geen reden is om aan te nemen dat ze dicht zouden zijn. Hij vind dat ik rust en tijd moet nemen en het maar even af moet wachten. Als we dit jaat niet zwanger worden is er nog voldoende tijd om ons door te verwijzen. Het zou een ander verhaal zijn als ik b.v . 38 zou zijn. Tja dat ben ik dan idd niet. Mijn partner was het helemaal met de arts eens en ik weet dat er wel iets voor te zeggen is. Toch heb ik een beetje een dubbel gevoel. Ik weet dan ook wel zeker dat bij de volgende afspraak, in juni pas, hoera! dit wel weer een punt van gesprek gaat worden! Hij gaf als tip mee om in elk geval een ovulatietest te halen zodat je het in elk geval op het juiste moment doet. Nou, daar zullen we dan maar mee beginnen. Moet in elk geval eerst wachten tot mijn cyclus weer normaal is. Ik merk dat ik ineens heel ongeduldig ben. Ben natuurlijk heel blij dat de uitslagen goed zijn maar wil dan ook meteen alles. Misschien goed dat de arts dit even een halt toeroept. Ik weet natuurlijk ook dat de onderzoeken bij een fertiliteitsarts niet prettig zijn en aangezien er al zoveel vervelende dingen zijn gebeurt is het misschien ook goed om even rust te nemen. Maar vind dit wel moeilijk!
Verder heb ik geklaagd over mijn linkerbovenbeen, hier krijg ik steeds meer last van. De arts zei dat dit een goed teken was omdat het aangeeft dat de zenuw, die is doorgesneden, een andere baan gaat zoeken of zoiets. Het kan dus zijn dat ik het hele gevoel weer terugkrijg. Das wel heel fijn. Verder is mijn buik wat dikker, dit blijft waarschijnlijk zo omdat het lymfevocht zich hier verzameld. Geen wasbord meer voor mij dus, haha, had ik ook al niet maar ik heb nu een goede reden ervoor! Verder heb ik aangegeven dat ik nog veel moe ben en dat mijn conditie niet echt beter wordt. Hij gaf aan dat ik hier ook zeker een jaar voor nodig heb, in mijn geval dus nog tot sept.
Dan heb ik nog gevraagd of het zo kan zijn dat mijn baarmoeder zowiezo te klein is om zwanger te worden. Dit n.a.v. het verhaal van Ester en zelf had ik ook al van iemand gehoord waarbij dit het geval was. Hier hoefde ik me geen zorgen over te maken, dit schijnt echt zelden voor te komen. Hij gaf wel aan dat dit, als je eenmaal zwanger bent, een probleem kan vormen omdat de baarmoeder zich misschien niet genoeg kan uitrekken. Vandaar grotere kans op vroeggeboorte, etc. Verder is er dan nog het probleem van het te weinig aanmaken van baarmoederslijmvlies wat belangrijk is omdat het eitje zich hierin moet nestelen. Ook een kwestie van afwachten en proberen… volgens de arts. Iedere situatie is natuurlijk toch weer anders.
Nou een heel verhaal over mijn belevenissen bij de arts, denk dat ik een boek ga schrijven!
Ester, een uitstrijkje maken zal voor mij nooit een hobby worden maar het viel mee. De arts weet goed hoe hij het moet doen en dat scheelt de helft. Verder neem ik altijd 2 tabletjes naproxen, dit schijnt de baarmoeder te ontspannen. Als dit werkt weet ik niet maar tussen mijn oren werkt het wel! Dat hij vervolgens ook een echo gaat maken had ik niet ingecalculeerd.., viel overigens ook mee. Alleen het inbrengen is gewoon niet leuk!
Die 7 mm is voor mij nu duidelijk, ik dacht al, het zou er toch niet nog zitten.. Ik had een stadium 1b1, grappig idd dat je hier nu alles van weet en een jaar geleden er niet eens over nadacht. Zo zie je maar hoe snel dingen kunnen veranderen.
Ik heb altijd een mri-scan, wel een luxe.., ze brengen als extraatje contrastvloeistof in via de vagina en anus, hoera! Zo kunnen ze eventuele afwijkingen beter opsporen. Ook de lymfeklieren komen goed in beeld, zeg maar. Voor mij erg belangrijk aangezien zich daar een resttumor had schuilgehouden. Ik heb nog nooit een ct-scan gehad maar heb er wel over gelezen. Ik denk dat in jouw geval een mri-scan ook volstaat, zeker als ze ook contrastvloeistof inbrengen.Scans zijn idd belastend, ik ervaar ze ook altijd als heel spannend. Ik heb altijd het idee dat als ze daar iets op zien het echt foute boel is, is natuurlijk meestal ook wel zo. En dan nog is het goed te behandelen aldus de arts maar omdat de kinderwens ook meespeelt is dit dubbel spannend.
Irene,
Nu alles oke met het bloedverlies? Fijn dat het er allemaal goed uitziet. En heel prettig dat je over 3 maanden pas weer hoeft. Wanneer precies? Het lijkt me wel leuk om je eens in Nijmegen te treffen! Ben je nu onder behandeling van dr. Bekkers of prof. Massuger?
Goed nieuws over het percentage zwangerschappen, thanx voor die info! Arts zei tegen mij dat je na een trachelectomie 70% kans hebt op zwangerschap. Voor ''gewone stellen" is dit rond de 90%. Valt mij alles mee.
Goed om te horen dat je weinig klachten hebt, hoe staat het met de conditie?
Ik hoop snel van jullie te horen, sterkte met alles!
Liefs, Gerda
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
