Hallo meiden,
Ik reageer maat onder aan de lijst, want ik kan er bijna geen wijs meer uit.
Ik ben er even een tijdje uit geweest en heb vanavond alles bij zitten lezen.
Jeetje wat een verhalen allemaal.
Ester: Ongelooflijk wat je nu allemaal mee maakt. Neem de tijd en zorg dat je de juiste keuze maakt. Ik hoop dat je mij en de anderen op de hoogte houdt hoe het allemaal met je gaat. Sterkte.
Annemiek: Bij jouw verhaal viel mijn mond echt open. Een snee van 30 cm.? Hoe hebben ze de operatie uitgevoerd? Het lijkt erop of deze inderdaad niet vaginaal is gebeurd. Ik weet dat ze hier vaker voor kiezen, ik geloof dat ze dit ook in Leiden doen, maar dan vind ik 30 cm. wel echt groot. Het “voordeel” is dat ze minder zenuwen beschadigen. Je zou dus minder kans hebben op het dove gevoel in je been. Maar toch heb je dit. Ik zet voordeel tussen aanhalingstekens, want in mijn ogen heb je ook een nadeel. Je herstel duurt langer doordat je een grote buikwond hebt.
Ook vond ik het vreemd dat ze de trachelectomie toch in Amsterdam uitvoeren. Prof. Dr. Verheijen heeft samen met Dr. Zweemer altijd in Amsterdam gewerkt, maar zijn naar Utrecht overgestapt omdat ze minder mogelijkheden in Amsterdam kregen om deze techniek verder te kunnen ontwikkelen. Dr. Zweemer heeft mij enkele maanden geleden zelf verteld dat ze deze operatie niet meer uitvoeren in Amsterdam. Blijkbaar hebben ze een nieuwe arts, want jij bent daar toch geholpen. Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik een beetje mijn bedenkingen heb bij jouw ingreep. Het is wel een hele grote snee die ze hebben gemaakt en het dichtgroeien hoort natuurlijk ook niet. Een katheter plaatsen om dit tegen te gaan lijkt me heel erg logisch. Verheijen heeft me wel verteld dat dit wel eens eerder is gebeurd, dus je bent niet de enige. Maar het is dus heel zeldzaam. De katheter in je baarmoedermond moet dit dus voorkomen. Ik vind het heel erg vervelend voor je dat dit niet is gebeurd. Ik vind het verschrikkelijk om te lezen dat ze 3 keer hebben geprobeerd open te maken. Dit moet vast erg vervelend zijn geweest. Verder heb ik nog nooit gehoord dat ze gebruik maken van een spiraaltje? Dat je 2 jaar niet mag proberen zwanger te worden vind ik ook erg lang duren. Toevallig heb ik het vorige week nog gevraagd. Ze raden aan een half jaar te wachten om alles goed te laten herstellen. Dr. Zweemer vertelde dat het herstel in de komende maanden daarna zo langzaam gaat, dat het niet echt de moeite is om nog veel langer te wachten met het proberen om zwanger te worden. Verder is zoals Gerda al zij Prof. Dr. Verheijen de TOP arts in Utrecht voor een trachelectomie. Herstel….het is de enige. Samen met Dr. Zweemer voert hij deze ingreep al lange tijd uit. Ik hoop dat het de komende tijd beter met je gaat. Ik hoor graag van je hoe het verder met je is.
Gerda: Lang niet gehoord. Hoe is het met je? Gaat het al wat beter op je werk en met het sporten?
Leonie: Wat fijn voor je dat de ingreep achter de rug is. Ik hoop dat je de tijd neemt voor je herstel en dat je je goed laat verwennen. Sterkte meid!
Ikke: Ik ben vorige week vrijdag naar het UMC geweest voor mijn tweede controle na mijn trachelectomie. Ik sliep de laatste weken erg slecht en ik maak me nog steeds erg druk dat ik uitzaaiingen heb, vooral omdat mijn tumor groter was dan 2 bij 2 cm. Ik kan de knop nog niet omzetten, maar ik hoop dat dit wel de komende tijd gaat veranderen. Volgens Dr. Zweemer hebben hier erg veel vrouwen last van, zeker nog na 5 jaar intensieve controles. Ik vond het heel fijn dat hij aangaf dat ik hem altijd mag bellen als ik vragen heb. Wat een geweldig ziekenhuis is het UMC toch!
De controle zelf verliep prima. Alles ziet er goed uit en het genezen gaat voorspoedig. Ik hoopte dat hij toestemming zou geven dat mijn vriend en ik nu al mogen proberen om zwanger te worden, maar ik moet echt de volledige 6 maanden wachten. Omdat alles zo goed gaat dat ik dat dit wel zou kunnen. Ik word ten slotte over 4 weken 36!!! De tijd dringt en met een schildklierziekte erbij is alles natuurlijk niet optimaal. Maar ik moet nog een maand geduld hebben. Verder heb ik niet te klagen. Ik werk weer 36 uur per week en ook het sporten gaat naar mijn zin. Ik ben wel benieuwd of jullie mensen hebben gesproken die na een trachelectomie ook daadwerkelijk zwanger zijn geworden.
Ik wil ten slotte iedereen heel erg veel sterkte toe wensen en tot horens.
Groetjes Monique