1ste controle na trachelectomie

  • bianca

    Lieve Gerda,

    Wat een verhaal diepe respect voor jou positieve instelling. Wens je heel veel sterkte meid. Hoop dat het vanaf nu alleen maar positief is.

    Met mij gaat het goed 2 uitslagen gehad en waren positief. Heb helaas wel veel last gehad van lymfe verwijdering tijdens de hitte erg opgezet, heeft iemand dit ook misschien.?

    Ester gefeliciteerd met de geboorte van je dochter. Super

    Meike hoe is het nu met jou? ook jij hebt positief nieuws wat je uitslag betreft gefeliciteerd.

    Groetjes Bianca

  • Meike79

    Lieve Gerda, wat heb jij weer een hoop ellende achter de rug zeg! En wat een spannende tijd weer met het afwachten op de uitslagen. Ik hoop dat ze goed nieuws voor je hebben!

    Mijn gynaecoloog vertelde me destijds dat door de chemo ook uitzaaiingen aangepakt kunnen worden, hopelijk lukt dat ook bij jou.

    Die problemen met je darmen herken ik van mijn chemo's. Is inderdaad verschrikkelijk. Ik heb destijds echt van alles geprobeerd om maar naar de wc te kunnen; kiwi's, lijnzaad, pruimen, microlax, klysma's…

    Bianca, ik heb ook veel last van mijn bovenbeen met die warmte; opgezette voeten, vocht vasthouden en pijn. Het lijkt ook alsof mijn rechterbovenbeen nog niet helemaal bij de rest van mijn lichaam hoort; het voelt daar zo anders.

    Ester, gefeliciteerd met je dochter! Hoe hebben jullie haar genoemd! Zijn jullie al wat aan elkaar gewend?

    Met mij gaat het best goed. Ik merk wel dat ik nog niet zoveel energie heb als voordat ik ziek werd, vooral 's middags krijg ik een dip. Ik heb de afgelopen maanden bij de fysio aan mijn conditie en aan mijn been- en buikspieren gewerkt. Dat heeft goed geholpen.

    Hoe is het met de andere dames?

    groeten, Meike

  • Monique F.

    Lieve Gerda,

    Jouw verhaal heeft mij de afgelopen weken enorm bezig gehouden. Ik blijf me maar afvragen… waarom? Waarom heeft de een zoveel mazzel na zijn ziekte en de ander niet. Ook veel angst. Angst dat het zomaar terug kan komen. Ik moet in september weer terug voor een controle en ik maar me daar best zorgen over.

    Ik lees met tranen in mijn ogen jouw verhaal. Ik hoop heel erg dat alles goed komt en dat alles weg is. Ik moet er niet aan denken als het niet zo is.

    Ik bewonder je doorzettingsvermogen en je kracht. Zoveel behandelingen heb je ondergaan en je moet nog steeds door. Steeds weer de spanning voor de onderzoeken, behandelingen en de uitslagen.

    Ik wil je heel veel sterkte toewensen de komende tijd en blijf knokken.

    Inmiddels zul je de uitslag wel weten. Zou je het met ons willen delen?

    Succes lieve Gerda…

    Ester, gefeliciteerd met je dochter. Weer een wondertje bij op de wereld. Hoe gaat het? Al een beetje gewend aan de zware nachten met weinig rust? Blijf genieten van de momenten het gaat zo snel.

    Hoi Bianca. Wat fijn dat je uitslagen positief waren. Het probleem met de lymfe is mij heel bekend. Ik heb na mijn trachelectomie lymfoedeem aan 2 benen overgehouden. Eerst heb ik hier lymfedrainage voor gehad en nu heb ik 2 steunkousen aan. Als ik dit niet doe, dan zwellen mijn benen helemaal op en komt mijn huis zo strak te staan dan het gaat jeuken, rood wordt en ik krijg dan het idee dat mijn huid scheurt. Zeker met warme dagen of lang zitten is het een ramp. Als ik jou was zou ik kijken of het mogelijk is dat je ook steunkousen laat aanmeten. Misschien dat jij ze niet elke dag nodig hebt, maar zeker met warme dagen is het wel fijn dat je benen niet zo opzwellen. De kousen worden vergoed door de verzekering. Het staat alleen niet charmant, maar dat begrijp je natuurlijk wel.

    Meike: ik heb ook lang last gehad van mijn rechter bovenbeen. Het voelde doof aan en dat komt omdat ze wat zenuwen hadden beschadigd tijdens de operatie. Het is grotendeel goed gekomen. Alleen een deel van mijn schaamlippen is nog steeds gevoelloos en dit zal niet meer herstellen. Even de tijd geven dus.

    Verder moet je het inderdaad rustig aan doen. Geef je zelf de tijd. Het is allemaal niet niks geweest. Succes verder.

    Met mij gaat het prima. Ik moet dus i september weer terug en ik moet eerlijk zeggen dat ik dat erg spannend vind.

    Mijn zoontje Dani wordt aankomende zondag alweer 7 maanden. Het gaat allemaal zo snel. Het is een heerlijk ventje, een echt lachebekje. Voor mij is hij een echt wondertje. Ik geniet elke minuut van hem en ik hoop dit nog lang te kunnen doen.

    Succes allemaal lieve dames en tot horens.

    Een extra dikke kus aan Gerda.

    Liefs Monique

  • Gerda

    Lieve dames!

    Ester, gefeliciteerd met je dochter, fantastisch nieuws! Hoop dat je lekker geniet.

    Mijn uitslag was in 2e instantie goed! Niets meer te zien op de scan, geweldig dus! Heb nog wel een extra week in spanning gezeten aangezien er eerst werd verteld dat er nog wel een lichte activiteit waarneembaar was in het kleine bekken. Na overleg is de scan nog door een aantal deskundigen bekeken en bleek dat de activiteit werd veroorzaakt door de darmen. Dat is dus bij iedereen zo. Opluchting dus! Het 1e jaar blijft kritisch en de prognose blijft tussen de 0 en de 100 %, zelfde dus als voor de behandeling. Maar goed, nu hier maar van genieten.

    Helaas ben ik toch in de overgang gekomen met alle opvliegers die erbij horen.. Slik hier nu medicatie voor. Misschien dat de eierstok over een tijdje weer gaat functioneren, dat hoop ik dan maar.

    Verder gaat het wisselend met me, nog niet een stijgende lijn te bekennen.

    In sept. moet ik weer naar de radiotherapeut en in okt. naar de gyn. Blijf voorlopig dus nog aardig in de medische wereld.

    Rest van de dames, bedankt voor jullie lieve berichten.

    Vlgd x hoop ik wat uitgebreider te reageren!

    Liefs, Gerda

  • Monique F.

    Lieve Gerda,

    Bedankt voor je bericht. Wat fijn dat de uitslag goed is. Ik kan me voorstellen dat de onzekerheid erg blijft knagen, maar het is goed om hiervan te genieten.

    Ik blijf het moeilijk vinden om te reageren. Wat schrijf ik nu aan je om je wat op te beuren? Als je maar weet dat ik veel aan je moet denken en dat ik hoop dat alles goed gaat komen.

    Lieve Gerda blijf sterk en blijf doorzetten. Tot snel.

    Liefs Monique

  • Ester

    Super van je te vernemen Gerda! Dat is goed nieuws in deze zware tijden.. hopelijk kun je door dit nieuws toch weer even mee vooruit, al blijft het onzeker. Vervelend die klachten die er dan bijkomen als gevolg van de behandeling, je hebt je energie juist zo hard nodig om te herstellen en te genezen.

    Je “klinkt” heel krachtig in je berichten..daar heb ik veel bewondering voor.

    Met mijn dochtertje gaat alles goed, wel pittig weer zo'n kleintje, maar we genieten er enorm van, want twee jaar terug kon ik me niet voorstellen dat we nog een kindje konden krijgen. En zelfs vorig jaar lag ik nog onder de scan i.v.m. checken op eventuele uitzaaiingen.

    Natuurlijk kwam er weer een stressfactor bij kijken in de tweede week, ik had een knobbeltje in mij borst en ging ter geruststelling dat het zou komen door de borstvoeding naar de huisarts, deze verwees me echter door naar de mammapoli..weer de molen in. Ik was echt op van de stress, waarom had ik dat nou weer?

    Na een lang weekend, en lang wachten in het ziekenhuis, waar ik twee weken eerder was bevallen, bleek het een goedaardige tumor te zijn. Ik moet wel terug voor controle, dus weer kan ik mijn abonnement in het ziekenhuis niet opzeggen.

    Ik merkte door deze situatie dat de diagnose baarmoederhalskanker nog niet verwerkt is en dat ik echt een trauma heb overgehouden. Kon er niet mee dealen, ook al realiseer ik me dat slaapgebrek en hormonen ook parten speelden. Gelukkig was de opluchting er ook direct, maar na diagnose kanker heb je wat dat betreft levenslang.

    Iedereen weer sterkte en succes gewenst in het bijzonder voor jou Gerda!

    Liefs Ester

  • Meike79

    Gerda, wat moet dat een opluchting voor je zijn geweest, dat de uitslagen goed waren. Maar wat heb je er een spanning en heftige behandelingen voor door moeten maken. Petje af hoor, voor je doorzettingsvermogen en kracht! Mijn cyclus heeft door de chemo ook een tijd stil gelegen, maar kwam gelukkig na enkele maanden weer op gang. Ook een vriendin van mij met borstkanker tegen wie gezegd was dat ze blijvend in de overgang zou komen, is weer ongesteld geworden. Misschien dat het je wat geruststelling kan bieden.

    Esther, wat is er bij jou ook een hoop gebeurd in korte tijd. Aan de ene kant de geboorte van je dochter en dan de onzekerheid over een knobbeltje. Ik kan me voorstellen dat dat er enorm inhakt. En zo'n ziekenhuis blijft een stressvolle plek na kanker, tenminste dat merk ik.

    Monique, wat fijn dat je zo geniet van je zoontje! Vooral blijven doen!

    Ik heb intussen ook heel mooi nieuws te melden; Ik ben namelijk zwanger! Woensdag 11 weken. Voel me ontzettend moe en misselijk, maar voor dit wondertje heb ik alles over.

    Ik word gelukkig goed in de gaten gehouden door de artsen en op de echo's ziet alles er goed uit.

    Esther en Monique, ik ben benieuwd hoe jullie zwangerschappen verlopen zijn en hoe jullie die ervaren hebben. Waren er speciale dingen waar je rekening mee moest houden ivm je medische verleden? Ik krijg vanaf 16 weken wekelijks progesteroninjecties om de baarmoeder rustig te houden en er worden om de paar weken inwendige echo's gemaakt om de lengte van het restje baarmoederhals te meten. En ik zal moeten bevallen via een keizersnede.

    groetjes, Meike

  • serine

    ohhhh gefeliciteerd meike (:D

  • Irene

    hallo dames,

    ik ben erg lang niet op dit forum geweest. Maar nu ‘durf’ ik weer te kijken. Allereerst proficiat Ester met weer zo'n mooi wondertje erbij!!! En Gerda ondanks alles ook proficiat, ik begrijp dat dit dubbel blijft. Enerzijds ben je Gelukkig dat de behandelingen achter de rug zijn en je schoon bent verklaard. Anderzijds schiet je er geen f…..k mee op want je blijft gewoon een patient. En al die bezoeken aan het ziekenhuis, pfffff heel knap dat je het hebt doorstaan. Je hebt wel geen keus maar toch haal je ergens de kracht vandaan. We duimen met zijn allen dat het kwartje nu de goede kant op valt. Het blijven spannende tijden.

    De redenen waarom ik even weg ben geweest; allereerst schrok ik gigantisch van Gerda d’r berichten, we leken redelijk synchroon te lopen, allebei dezelfde arts en zo af en toe op dezelfde dag in Nijmegen. Het idee dat je ondanks een geslaagde operatie en allerlei controles toch weer kunt terugvallen beangstigde me gigantisch. Kort na jouw eerste bericht hierover moest/mocht ik weer voor controle en ik heb het er even met de arts over gehad. Mijn controles zijn ook een beetje dubieus, van de 6 uitstrijkjes maar twee keer een PAP I en de overige vier keer een PAP II. In eerste instantie niks om je zorgen over te maken maar toch is er maandag weer weefsel weggehaald. Voor de zekerheid. En als dat dan een PAP III zou zijn, ach dan hebben we het tenminste weggehaald wordt er dan gezegd. Ja hallo, maar ík zit met de angsten!!!!! Kortom je hebt gevoelsmatig levenslang. En je verzucht regelmatig ‘wanneer houdt het een keer op?’. Vorig jaar dacht ik ook ‘klaar’ te zijn, nou mooi niet. En natuurlijk is jouw verhaal Gerda vele malen erger, eigenlijk niet te vergelijken met mijn uitslagen maar toch, het achterhoofd denkt weer; ‘maar wat als het nou tóch verder groeit, terugkomt?’. Ach ik hoef het jullie ook niet uit te leggen.

    Andere reden is dat mijn moeder in juni is overleden na een ziekbed van 5 maanden wat voor iedereen erg zwaar was. En tja aan kanker dus dat doet je toch ook weer meer nadenken. Longkanker weliswaar want pap en mam rookten al meer dan 40 jaar, waarvan ik 20 jaar heftig heb meegerookt, onvrijwillig. En als ik dan op bezoek ben wordt er vrolijk doorgepaft, ja hallo je dochter heeft kanker (gehad?).

    Enfin al met al genoeg redenen om even uit het veld geslagen te zijn, ik werk momenteel niet en ben best een beetje op. Dus ik ga zoveel mogelijk naar de yoga en neem mijn rust. Volgende week dinsdag de uitslag van afgelopen maandag dus weer spannend.

    Nou ik ga wel positief afsluiten hoor want al die klaagzangen daar komen we ook nergens mee. En aan de andere kant is dat misschien wel de reden dat ik er zo moe door wordt. Misschien stop ik het wel teveel weg. Maar ja voor je omgeving (de algemene omgeving, niét de goede vrienden) ben je toch weer klaar? Nou mooi niet dus.

    Iedereen sterkte met onderzoeken en uitslagen, fijn dat we elkaar hier kunnen ‘ontmoeten’. En ik zal wat vaker checken, want er staan ook genoeg positieve berichten op!

    Grtjs Irene

  • Gerda

    Hallo dames,

    Meike, wat een geweldig nieuws, gefeliciteerd!

    W.b. de overgang, ik hoop idd dat het zich weer gaat herstellen maar de artsen geven aan dat ze dit echt niet weten. Afw8en dus maar.

    Ester, wat schrikken weer, vreselijk! Wat gaat er nu gebeuren met die goedaardige tumor? Laten ze dat zitten of halen ze het wel weg? Wat betreft het verwerken van de diagnose kanker, ik denk echt dat dit veel tijd nodig heeft. Geloof niet dat dit nu al zou kunnen. Denk je er weleens over om een psycholoog of zoiets te zoeken, misschien kan dit helpen qua verwerking. Je kunt dan in elk geval alles er lekker uitgooien, misschien helpt het. Ik geloof trouwens wel dat je hormonen en slaapgebrek zeker meegespeeld hebben. Wanneer moet je weer voor controle?

    Monique, ik vind het al fijn dat je reageert en het doet me goed dat je zo meeleeft! Heb jij je controle inmiddels ook alweer gehad?

    Irene, wat goed om weer van je te horen. Ik snap dat je erg bent geschrokken van mijn verhalen en idd onze verhalen leken op elkaar. Heb je al uitslag van het onderzoek? Wat een spanning weer! Goed, denk ik, dat je het even rustig aandoet. Je hebt ook wel erg veel meegemaakt, zeker ook met het overlijden van je moeder. Erg confronterend, denk ik, dat ze is overleden aan kanker. Wil je alle sterkte hiermee wensen.

    Je vertelde dat je met de arts had gesproken over mijn situatie, ik denk dat hij jou dan ook heeft kunnen geruststellen. Ik had natuurlijk wat meer risico omdat er in 2008 uitzaaiingen waren geconstateerd in de lymfevaten.

    Ik snap dat je bezorgd bent over je pap uitslagen, wat nu dan als het pap 3 is, is het dan wat je schrijft prima dat het weggehaald is en hoeft er dan verder niets?

    Het hele vervelende vind ik ook het gevoel dat het nooit eens lijkt op te houden. Lekker van je af blijven praten hoor! Wegstoppen is niet goed, het moet er toch een x uit maar das makkelijker gezegd dan gedaan en zeker als je omgeving ook maar vindt dat het klaar moet zijn. Klaar is het gewoon de eerste jaren niet.

    Zit je nog in het fertiliteitstraject of staat dat nu even op een laag pitje?

    Met mij gaat het redelijk, de stijgende lijn helaas nog niet te pakken. Ben een paar weken geleden alweer voor controle geweest bij de radiotherapeut. Was oké, geen nare onderzoeken, dit wilde ze nu toch maar overlaten aan de gyn. en gelukkig moet ik daar 8 okt. alweer heen dus kon het inwendige onderzoek wel wachten. Opluchting dus en nog een voordeel, niks w8en op uitslagen, er is gewoon geen uitslag. Heerlijk! Het leven ziet er een stuk zonniger uit zonder dat zenuwslopende w8en op uitslagen.

    Nou dames, sterkte met alles en vergeet niet te genieten! Helaas is de zomer volgens mij echt voorbij, beetje jammer, mag ik eindelijk in de zon en dan… is er geen zon!

    Gr. Gerda