baarmoederhalskanker.startpagina.nl

1ste controle na trachelectomie

  • Anonymous avatar

    Irene

    He hallo,

    Nou pffff gelukkig ik kan weer ademhalen, de uitslag van afgelopen dinsdag was goed. Dus in het weefsel is niks bijzonders meer gevonden. De arts praatte niet in termen van PAP of CIN maar goed, goed is goed dat vertrouwen moet ik maar hebben! Ik kan weer even uitrusten en niét aan onderzoeken of uitslagen denken, hoef pas in januari terug dus dat is pas vólgend jaar klinkt goed. We weten allemaal hoe de spanning van onderzoeken op je inwerkt. En nu achteraf merk ik pas duidelijk hoe me dat de afgelopen 2 maanden weer heeft beïnvloed.

    Gerda, ook voor jou even rust, weliswaar zonder zon. Alhoewel de afgelopen dagen best lekker nazomer weer waren. Maar die zijn weer voorbij, het regent inmiddels weer. Onze arts had me inderdaad wel verteld dat het bij jou niet zo heel verrassend was dat het ‘terug’ is gekomen maar toch. Ben blij voor je dat ze wel snel hebben gehandeld, keep the faith!

    Het fertiliteitstraject staat bij ons in de ijskast, half januari zou ik weer een echo hebben om de eisprong te traceren maar toen begon de ellende bij mijn moeder. Exact op dezelfde dag als ik een uitstrijkje had in Nijmegen kreeg zij de genadeklapuitslag van een CT scan in Eindhoven. De maanden tot aan haar overlijden ben ik maar met 1 ding bezig geweest en dat was goed ook. Ik heb veel voor mijn ouders kunnen doen en dat nemen ze me niet meer af. Ik ben wel 41,5 inmiddels dus of het er nog van gaat komen is maar de vraag. Het ene moment heb ik daar vrede mee en denk ik dat mijn hormonen me ook wel met rust laten als het gaat om babywensen maar het andere moment voel ik het toch nog wel. Het verlangen naar zo’n klein menske helemaal van ons twee. Enfin we zien wel, het leven laat ons de laatste tijd vooral zien dat we niks moeten plannen of willen maar vooral alles maar een beetje moeten laten gebeuren. Go with the flow!

    Meiden allemaal sterkte wederom met alle perikelen. Maar ook vooral genieten van de momenten van rust, de momenten dat onze ziekte er even niét is. Die momenten moeten we koesteren in volle aandacht en in het nu.

    Liefs Irene

  • Anonymous avatar

    bianca

    Hoi dames

    Wat is het stil op het forum. Gerda allereerst hoe gaat het met jou? Las je laatste bericht van september, Je schrijft daar zo dapper en sterk heb erg veel bewondering voor je. Hopelijk zijn nu alle berichten uitslagen etc omtrent jou positief.

    Meike wat een geweldig nieuws Van Harte, wat ik zo lees ben je al 6 maanden zwanger. Hoe gaat het met je? Nog moe en misselijk… Het is voor iets heel moois;)

    Ester heftig verhaal van het bobbeltje brr zal erg geschrokken zijn…Hopelijk gaat het beter

    Irene las jou laatste berichten voor jou een moeilijke tijd zeker met het verlies van je moeder. sterkte

    Monique nog bedankt voor de tip van de zomer heb veel aan steunkousen gehad en duidelijk minder pijn,

    Ook ik heb lang niets van mij laten horen, eind augustus kreeg ik zoveel lichamelijke klachten dat er een burnout werd geconstateerd.

    Zeker op mijn werk is nul begrip geweest (je ziet toch niets) Door afstand te nemen en hulp van psycholoog kan ik zeggen dat het stukken beter.

    Het emotionele kwam er de afgelopen maanden pas uit. Goh meiden kost toch wel veel tijd he dit een plek te geven.

    Maar ook ik heb heel positief nieuws te melden ben zwanger 10 weken inmiddels.. Heel blij en gelukkig voel me heel goed lichamelijk.

    Vorige week eerste echo gehad en alles zag er heel goed uit. Meike las dat ze jou een soort vloeistof in zouden spuiten. Heb jij dit ook gehad Monique?

    Wil jullie en ook de andere dames een fijne jaarwiseling wensen en hoop voor jullie allen en in het bijzonder voor Gerda een heel gezond en gelukkig 2011

    groeten Bianca

  • Anonymous avatar

    Gerda

    Hey dames,

    Erg stil hier idd, Bianca, goed weer van jou te horen en dan ook nog met geweldig nieuws, gefeliciteerd!

    Wat vervelend voor je dat je een burnout hebt gehad, tja zo zie je maar wat de diagnose kanker met je doet. Jammer dat er geen begrip was vanuit je werk, wel uit je omgeving, hoop ik? Nu wel ah werk?

    Met mij gaat het aardig goed, de laatste scan van november was gelukkig goed. Ik mag nu volgend jaar, haha, dat klinkt ver weg maar is toch eng dichtbij. Ik moet de 7e voor controle plus een gesprek over het terugplaatsen van het ovarium weefsel. Erg spannend vind ik dat, hoop zo dat ze het gaan terugplaatsen ook al zal dat dan pas ergens in mei/juni zijn. Over mijn overgebleven eierstok maak ik me eigenlijk geen illusie meer, geloof niet dat ie weer gaat functioneren. Stop wel in januari met de livial en dan zien we het wel.

    Ben benieuwd hoe het met de rest van de meiden gaat.

    Voor iedereen een geweldig en gezond 2011!

    Gr. Gerda

  • Anonymous avatar

    Lotte V

    Hoi allemaal,

    Ik ben al een tijdje dit forum aan het volgen en word er soms heel blij van maar soms ook verdrietig. Jeetje Gerda wat heb je een heftige tijd achter de rug en nog. Ben wel blij om te lezen dat de stijgende lijn nu wel ingezet is en ik hoop dat deze in 2011 nog heel hard verder zal stijgen.

    Daarnaast lees ik ook wel heel veel positieven verhalen. Veel dames zijn zwanger en hebben inmiddels een zoon of dochter en veel dames zijn ook weer helemaal gezond!

    Ik heb al meerdere keren een poging gedaan om iets te schrijven maar vind het toch best lastig. Ben ook geen geweldige schrijver moet ik eerlijk bekennen.

    Ik zal even in het kort mijn verhaal doen; ik ben afgelopen maanden 3 x geopereerd waarvan de laatste een simpele trachelectomie was. Dit houd in dat ze bij mij niet de parametria en lymfeklieren weggehaald hebben. De tumor die ze gevonden hadden was dusdanig klein dat dit niet nodig was.Wel is de hele baarmoederhals dus weggehaald.

    De weken na de operatie gingen goed en moet eerlijk bekennen dat ik niet echt heel verdrietig was van wat er allemaal gebeurd was. Althans ik had het erger verwacht. Nu 3 maanden na de operatie merk ik toch dat ik er steeds meer weer aan denk. Ik heb er alle vertrouwen in dat ik helemaal gezond ben maar hoe dichter de eerste controle eraan komt, hoe zenuwachtiger ik word. Ik begin mijn oude leventje weer op te pakken wat het soms ook wel moeilijk maakt. Voordat de ellende allemaal begon wilden we net aan kinderen beginnen. Dit moet allemaal dus even uitgesteld worden. De onzekerheid of het gaat lukken groeit met de dag en dit zal nog een tijdje duren. Gelukkig haal ik wel wat hoop uit jullie verhalen en wil jullie hier erg voor bedanken.

    groetjes Lotte

  • Anonymous avatar

    bianca

    Hoi Gerda

    Wat fijn om van je te horen heb best vaak aan je gedacht, en heel eerlijk vind ik het best moeilijk te melden dat ik zwanger ben. Heb zoveel aan je gehad.

    Ben wel heel blij dat de uitslag van november goed was. Wat houdt dat in terug plaatsen van ovarium weefsel en waarom wordt er mee gewacht?

    Ik werk nog niet moet 4 januari naar de bedrijfsarts en dan zien we wel. Mijn werk had inderdaad weinig begrip. Heb soms weleens getwijfeld of het aan mij lag maar er werd erg makkelijk overgedacht. Gelukkig is er in prive sfeer alle begrip dat is het belangrijkste. Hopelijk heb jij dat ook want dit alles zal voor je partner ook erg zwaar zijn.

    Hoi Lotte,

    Las je bericht welkom op het forum… 3 x geopereerd achter elkaar is niet niks.. Als ik uit eigen ervaring kan spreken ben vorig jaar oktober geopereerd en het eerste half jaar ging ik als een speer en kende ook weinig emotie. Gerda heeft mij oa ook gewaarschuwd rustig aan te doen. Waar ik persoonlijk moeite mee had dat ik soms zelf wel eens dacht stel je niet aan je ziet niets en het kan altijd erger. Maar je krijgt toch de diagnose kanker hoe erg de vorm ook is. Heb dit laatst ook met mijn arts in Nijmegen besproken hoe de enorme terug val en angst dan toch na een jaar komt? Ze vertelde dat het in veel gevallen eerst de lichamelijke klachten verwerkt worden en dan later toch het geestelijke de hoek om komt zeilen.

    Wat je schrijft dat je angstig bent voor controle is heel herkenbaar ook al heb ik er al weer 5 opzitten. Wennen doet het nooit je leert er wel wat beter mee omgaan.

    Ik ben nu net 11 weken zwanger en kon het niet geloven tot dat we vorige week de echo zagen. Was ook bang om niet zwanger te raken na deze operatie.

    Ik had net de uitslag gehad van controle pap2 was even schrikken omdat alle andere keren pap 1 was. (ook al vertelde de arts dat dit geen kwaad kon.

    3 maanden geleden hadden we een gesprek met de fertiliteitsarts en moesten het nog maar een half jaar zelf proberen en prompt was ik zwanger…

    Wil je heel veel sterkte wensen en probeer een beetje rustig aan te doen het is een verwerkingsproces. Als je vragen hebt of van je af wilt schrijven gewoon doen en hopelijk kan ik je helpen en de andere dames. Sterkte groetjes Bianca

  • Anonymous avatar

    Lotte V

    Hoi

    Bedankt voor je bemoedigende mailtje, bianca. Het is nu bijna 3 maanden na de operatie en de eerste controle komt er dus bijna aan. Ik heb alleen begrepen dat ze bij mij geen uitstrijkje gaan doen. Bij jou/jullie wel?

    De arts gaf aan dat de uitslagen weleens verwarrend konden zijn aangezien het weefsel nu anders is. Ik zal dit nog eens navragen.

    Ik moet zeggen dat ik het ook wel rustig aan doen hoor. Ik ben inmiddels weer full time aan het werk maar wanneer ik toch wat pijn krijg of moe word dan ga ik naar huis. Daar doen ze gelukkig niet moeilijk over. Vervelend om te lezen dat je zo weinig begrip hebt gekregen op je werk. Het klopt idd wel dat wanneer de mensen het niet zien, ze het sneller vergeten en denken dat het allemaal weer goed is. Helaas komt de emotionele kant ook nog om de hoek kijken en dat vergeten mensen vaak of kunnen ze het zich niet voorstellen. Je bent immers toch weer gezond. Jammer alleen dat het zo niet werkt.

    Ik kan me voorstellen dat je even schrok van de pap 2 uitslag. Maar ik heb ook altijd begrepen dat dat geen kwaad kan. Gelukkig kreeg je daarna fantastisch nieuws te horen. Hoe voel je je nu?

    Iedereen een heel gelukkig en gezond 2011!

    Groetjes Lotte

    ps hoe kan ik priveberichten versturen?

  • Anonymous avatar

    Monique F.

    Hallo dames,

    Het is inderdaad lang geleden dat ik iedereen heb gesproken. Ondertussen is ook mijn computer gecrash en heb ik dus een tijdje zonder gezeten.

    Ik vind het wel fijn om de nieuwe berichten te lezen en vooral de goede berichten.

    Gerda: Fijn om te horen dat het goed met je gaat. Je kon wel een goede uitslag gebruiken. Ik ben ook wel benieuwd wat je bedoeld met het terugplaatsen van het ovarium weefsel. Ik heb geen idee. Het zou wel jammer zijn als je eierstok niet meer gaat functioneren. Dit zou beteken dat je dan in de overgang komt toch?

    Meike: Wat fijn om te lezen dat je zwanger bent. Gefeliciteerd hoor. Alleen maar genieten of zijn er kleine probleempjes?

    Ester: Hoe is het met jou? S alles goed verlopen na het knobeltje?

    Irene, wat een verschrikkelijk nieuws van je moeder. Ik wil je alsnog heel veel sterkte toewensen.

    Lotte: Hallo, welkom op het forum. Fijn dat je je verhaal met ons wilt delen en dat je steun haalt uit onze berichten. Bij jou is de operatie nog maar kort geleden, dus veel succes met je herstel. Bij mij hebben ze ook geen uitstrijkje gedaan. De professor heeft uitgelegd dat dit niet nodig is. Kort na de operatie kan dit inderdaad een verstoord beeld geven, maar later heeft het maar een meerwaarde van 0,5%. Ik heb de laatste keer gevraagd of hij het toch wilde doen, puur voor mijn eigen gemoedstoestand, maar dit was zeer pijnlijk. Zo pijnlijk, dat ik het niet meer laat doen. Zonder uitstrijkje kan hij voor 99% zeker zeggen dat alles rustig is en dat de tumor niet terug komt. Met een uitstrijkje is dit 99,5 % Voor mij geen uitstrijkje meer.

    Privé berichten kun je volgens mij niet versturen.

    Bianca: Wat fijn dat de steunkousen hebben gewerkt. Maar nog mooier….je bent zwanger. Gefeliciteerd, wat een geweldig nieuws. Geniet ervan!!!! Bij mij hebben ze trouwens geen vloeistof ingespoten. Eigenlijk is er niets anders gedaan, behalve dat er heel veel controles zijn gedaan en veel echo’s zijn gemaakt. Ik had verwacht dat er andere dingen gedaan zouden worden, omdat mijn nieuwe “baarmoedermond” heel erg kort was. Mijn tumor was eigenlijk aan de grote kant voor een trachelectomie. Zodoende bleef er weinig ruimte over bij de cerclage. Ik heb alleen een kleine bloeding gehad bij 27 weken en kreeg daarna bedrust. Verder dus geen bijzonderheden. Ik hoop dat jij ook zo’n mooie zwangerschap krijgt. Het is en blijft een wondertje dat bij je in de buik groeit.

    Hoe gaat het nu met je burn-out? Heb je gesprekken gehad met een “gewone” psycholoog, of iemand die door het ziekenhuis was aanbevolen?

    Ik heb nl. de laatste tijd ook geestelijk wat meer problemen. Ik heb na mijn operatie een supersnel herstel gehad en leek nergens problemen meet te hebben, behalve dan de begrijpelijke spanning voor een controle. Daarna ben ik zwanger geworden en heb ik alleen maar genoten. De laatste weken merk ik dat ik vaak moeten huilen, en dat ik bang ben. Bang dat de ziekte terugkomt en dat ik mijn zoontje niet zie opgroeien. Ik zie wel dat ik hier iets aan moet doen. Mijn vriend stelt voor om met een psycholoog te gaan praten, maar ik zie daar niets in. Ik heb het idee dat zij zich niet kunnen voorstellen met welke angst ik leef. Heeft iemand weleens bij een gespreksgroep gezeten of iets dergelijks?

    Naast deze problemen gaat het verder wel goed. De laatste controle was goed en mijn zoontje Dani doet het prima. 8 januari wordt hij alweer 1 jaar!!!! Wat gaat de tijd toch snel.

    Lieve dames, ik wil jullie allemaal een heel goed en gezond nieuwjaar toewensen. Tot horens.

    Liefs Monique

  • Anonymous avatar

    Gerda

    Ha dames,

    Sluiten we het jaar toch nog goed af met dit forum!

    Lotte, welkom hier enne het schrijven gaat je goed af, vind ik. Logisch dat je meer gespannen bent nu de 1e controle in zicht komt. Wanneer heb je de controle? Bij mij deden ze na de trachelectomie wel een uitstrijkje maar dat ligt dus bij iedereen anders. Van de uitstrijkjes ben ik nu wel af want ze kunnen er niet meer bij.

    Bianca, krijg idd veel steun privé maar vanuit mijn werkgever is er ook veel begrip. Ik ben nog niet aan het werk en als het aan de bedrijfsarts ligt gaat dit ook nog wel even duren. Zelf wil ik wel binnenkort weer beginnen maar de bedrijfsarts heeft het eerder over afkeuren. Nou, dat lijkt me niet.

    Monique, heb je nog een pm gestuurd via het olijf forum, nog gezien?

    Over de geestelijke problemen, op de 1 of andere manier komt dat toch altijd nog na de diagnose kanker. Kan ff duren maar het haalt je op de 1 of andere manier in. Ik heb meegedaan met herstel & balans, hier was ook een psycholoog en een creatief therapeut bij aanwezig. Ik heb er veel aan gehad, het is erg prettig om ook met lotgenoten te praten en het werkt goed als dit onder leiding van een therapeut gebeurt. Nu ga ik nog regelmatig naar een psycholoog. Voor mij was het een enorme drempel en het heeft ook best lang geduurd voordat ik er voor mijn gevoel iets aan had maar… de aanhouder wint, haha. Ik heb een psycholoog die veel ervaring heeft met therapie voor oncologie patiënten, hij was de psycholoog bij herstel & balans. Maar de echte angst kan denk ik alleen maar meegevoeld worden door lotgenoten. Ik denk dat we met deze meiden vh forum een prima therapie groepje zouden zijn, jammer dat we niet allemaal bij elkaar in de buurt wonen! Maar misschien is herstel & balans wel wat voor je.

    Terugplaatsen ovarium weefsel, ze hebben dit destijds ingevroren en het kan teruggeplaatst worden hoewel hier nog weinig ervaring mee is opgedaan. Als het goed is gaat dit weefsel weer werken en produceer je weer eitjes. Bij mij is het ingevroren omdat ik nog een kinderwens had en heb. In de overgang ben ik nu al doordat de overgebleven eierstok niet meer functioneert. De bedoeling vh terugplaatsen is uiteindelijk de kans op een genetisch eigen kind. Zelf kan ik dit niet dragen omdat mijn baarmoeder niet meer functioneert maar ze kunnen wel eitjes bij mij oogsten. Ik heb een draagmoeder dus op deze manier is er nog steeds kans op een genetisch eigen kind. Dit traject kent natuurlijk veel haken en ogen maar er is dus nog een mogelijkheid. 7 jan. heb ik hierover een gesprek, ook heb ik dan controle. Merk dat ik meer gespannen ben voor het gesprek dan voor de controle.

    Tot snel allemaal!

    Gr. Gerda

  • Anonymous avatar

    Lotte V

    Hoi allemaal,

    Ik hoop dat jullie allemaal een leuk oud en nieuw gehad hebben!

    Gerda, wat goed dat je een draagmoeder gevonden hebt! Ook al kun je het zelf niet dragen, er is nog kans op een kleintje van jullie samen. Ik hoop voor je dat het gesprek goed zal gaan. Is het iemand in je nauwe omgeving? In ieder geval heel veel succes! Weet je al wanneer ze je ovariumweefsel terug gaan plaatsen?

    En monique, wat goed om te horen dat je zoon alweer bijna 1 jaar is. Wel vervelend om te lezen dat je geestelijke problemen hebt. Momenteel ben ik in behandeling bij een haptonoom. Ik merkte aan mezelf dat ik het vertrouwen in mijn eigen lichaan aardig kwijt was. Daarnaast heb ik (van nature) moeite met dingen zelf aan te voelen. Na de operatie gaven de artsen aan dat ik naar mijn eigen lichaam moest luisteren. Eh ja maar hoe? Ik haalde alle info van boekjes / internet en dat bepaalde eigenlijk een beetje wat ik wel of niet mocht doen. Een haptonoom is een andere vorm van therapie. Het is een beetje een combinatie tussen praten en voelen en voor mij een manier (hoop ik) om weer vertrouwen te krijgen in mijn eigen lichaam en dus ook het vertrouwen dat de ziekte niet meer terug komt en dat ik hopelijk nog ooit zwanger word. Het kan een beetje zweverig zijn en zo ben ik zelf eigenlijk niet, maar daardoor lijkt het me juist goed.

    Ik heb ook gekeken naar herstel & balans. Dat lijkt me ook een goede manier om dit te verwerken. Ik denk idd dat erover praten met lotgenoten een erg goede therapie kan zijn. Vele sterkte in ieder geval.

    Ik heb trouwens 20 jan mijn eerste controle. Spannen wel hoor..

    Bianca, hoe voel je je? Nog helemaal op een roze wolk? Voorlopig mag ik nog echt niet zwanger worden, maar hopelijk over 3 maanden wel. Dus alle tips zijn welkom ;-)

    Nog even een vraagje. De operatie is pas 3 maanden geleden maar ik heb eigenlijk nog steeds last van mijn buik. Soms krampen, steken, pijnscheuten. Het straalt ook uit naar benen en rug. Ik durf eigenlijk nog steeds niet te sporten en ben vandaag toch maar weer eerder naar huis gegaan van werk.Herkennen jullie dit? En wanneer voelden jullie je weer helemaal fit en gezond?

    Groetjes Lotte

  • Anonymous avatar

    bianca

    Hallo allemaal,

    Om te beginnen een heel gelukkig en gezond 2011.

    Gerda goed nieuws dat jij en je vriend samen een kindje kunnen krijgen ook al is het via draagmoederschap. Ik ben blij voor je en hoop dat jullie wens in

    vervulling gaat. Hoe ging je gesprek? Heb ook even gekeken naar herstel en balans voel daar ook wel iets voor om daar aan mee te doen. Inderdaad Gerda we zouden een goed clubje bij elkaar zijn voor therapie..

    Monique wat vervelend dat je je geestelijk zo naar voelt, ook ik voelde nooit zoveel om naar een psycholoog te gaan. Ik werd nu min of meer gedwongen op een ochtend werd ik wakker en kreeg mijn armen niet meer omhoog het ging dus lichamelijk parten spelen. De huis arts heeft mij het advies gegeven en ben het afgelopen half jaar naar een psycholoog geweest. Achteraf ben ik blij want het heeft echt geholpen. Natuurlijk kunnen ze je angst niet voelen maar ze kunnen je wel leren het te dragen en ermee om te gaan. Ik had mij aangemeld bij Hsk (kun je zo googlen) Op advies van een vriendin. Ze geven je bv opdrachten hoe dingen te verwerken. Als voorbeeld heb ik een schilderij gemaakt van de periode dat ik ziek werd en daar in de toekomst die veel rooskleuriger is daarin te verwerken.

    Vergeet ook niet dat je een jaar moeder bent en dat heel bijzonder is (zeker in onze situatie) maar ook een andere emotie en heel ingrijpend.

    Wil je echt aanraden er iets mee te doen en iets te vinden waar jij je prettig bij voelt. Ik ben er veel te lang mee door gelopen en op een gegeven moment gaat je lichaam tegen werken. Sterkte en succes

    Lotte, spannend je eerste controle de 20e.. Wat fijn dat je al zo snel zwanger mag worden..:)

    sterkte.

    groeten Bianca