Na pap 3b meestal cin III?

  • petra

    Hey Adrienne,

    Dus als ik het goed begrijp ben jij ook al een aantal jaren bezig met de fijne papjes.Wat ik toch niet goed snap is dat ze na zo'n lange tijd toch alsnog niet besluiten om het wat drastischer aan te pakken.Ik ben nu een jaar bezig maar ik wordt er zo langzamerhand een beetje gek van.

    Elke keer die spanningen,huilen verdriet enz…

    Ik wil er vanaf van dit alles!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    Maar zo snel zal dat allemaal wel niet gaan.

    En ik moet mijn eigen er gewoon in berusten dat ze wel gelijk zullen hebben en dat ik goed onder controle wordt gehouden maar ik vind het wel super moeilijk.

    Ik ben nu 40 jaar, 1 knul van 12 en eentje van 3 jaar en het doet ontzettend veel met je als je dit allemaal op je bordje krijgt.

    Ik weet niet of ik hier de enige zenuwpees over ben(zal wel niet)maar ik vind het

    kl….

    Ik vind het wel super dat we er hier zo over kunnen schrijven.

    En dat we er niet alleen in staan want ik denk dat er met ons heel veel vrouwen zijn die dit moeten meemaken.

    Groetjes Petra

  • Nicolette

    Hoi Petra, Adrienne en Sandra,

    Fijn om wederhoor te krijgen!

    Ik merk dat jullie dezelfde zorgen hebben als ik.

    Mij is verteld (jullie waarschijnlijk ook) dat pap 3b nog geen baarmoederhalskanker is en maar “slechts” een voorstadium is. En dat ze omdat deze vorm van kanker zo langzaam gaat er maar eens in de 5 jaar wordt getest, bij de “normale vrouw” dan.

    Waarschijnlijk is dat ook de reden waarom er zo laconiek over wordt gedaan.

    Maar ja, je zal het maar hebben hè… Je probeert er niet te denken, maar het spookt de hele dag door je hoofd.

    Weten jullie of jullie het HPV virus hebben? Mijn gyn. zei dat ze het uitstrijkje of het weefsel dat is weggenomen, niet zou testen op hierop. Zijn jullie hier wel op getest?

    Is het zo zo dat het een herpes virus is? En als dat zo is, trekt het virus zich dan terug in de zenuwbanen van je lichaam om vervolgens weer tevoorschijn te komen bij zwakte?

    Ik weet dat jullie waarschijnlijk geen arts zijn, maar misschien hebben jullie het gevraagd an jullie gyn. en weten het antwoord.

    Iedereen heel veel sterkte. Ik vind het fijn om te horen hoe het jullie vergaat.

    Groeten,

    Nicolette

  • Adrienne

    Yep het is een virus die weer de kop kan opsteken…. ik heb dit van mijn gyn. Het blijf in je systeem inderaad….Helaas pindakaas.

    Ik heb HPV zoals vele vrouwen krijgen tijdens hun sexuele acties alleen bij mij is het niet oprgeruimd door mijn eigen lichaam….bij andere vrouwen weer wel tja…wat doe je eraan niks meer nu want het heeft zijn werrk bij mij gedaan blijkbaar. Bij mij was de eerste behandeling in januari niet goed genoeg gelukt, ze gaan bij de eerste lis ook niet te ver zeggen ze altijd het is altijd voor hen ook kijken hoe ver ze moeten gaan dat zie je pas na de behandeling van het weefsel of de snijranden schoon zijn (of te wel je baarmoederhals is schoon weer ), bij de 2e keer in juni ging het wel goed en was alles weg, ik ben er nog stees blij om. Maar het kan zijn dat het weer terugkomt ja, alleen wanneer dat weet je niet, en wie weet komt het nooit weer terug, vriendin van mij ook zelfde verhaal is al jaren met pap1, ik hou me daar aan vast. Dat vind ik het irritantste de onzekerheid dat het weer kan terugkomen….verder ben ik niet bang voor kanker, het klinkt ook zo zwaar want dat hebben we allemaal niet het is weggehaald voordat het eventueel mischien over wellicht 10 jaren tot kanker kan uitgroeien en ook dat is niet eens zeker dat dat ook gebeurd mocht je het laten zitten, maar voor de zekerheid halen ze preventief weg, zo ga ik er mee om om zo te denken, want dat is het ook. Ja en ze blijven laconiek, niets van aantrekken, we zijn onder controle, dat zei ook de gyn ja voor ons ben je een“”verdacht"persoon, en we houden je in de gaten ;-) Leef je leven, doe normaal en ga geen gekke dingen in je hoofd halen, je hebt het niet onder controle, loslaten, ik weet het gaat niet altijd uit ervaring , het speelt nu ook weer op bij mij nu ik weer uitstrijkje moet over een week, bah denk ik dan, was het soms vergeten. Tuurlijk ben ik ook gespannen daarvoor maar ja wat kan ik zelf doen, dus ik probeer te relativeren hoe goed en kwaad dat soms gaat.

    Groetjes!

  • petra

    Hoi allemaal,

    Fijn om deze reacties allemaal te lezen van jullie.

    Mijn gyn. vertelde het volgende:

    -hpv virus heeft 80% van de vrouwen die sexueel actief is

    -hpv kan uit je lichaam verdwijnen maar gebeurt niet altijd en kan daar jaren overdoen

    Ik zelf ben ook niet getest op hpv dus ik weet niet voor de volle 100% zeker dat ik het heb maar ik denk dat je daar wel vanuit mag gaan.

    Ik drink zolang ik weet dat mijn papjes niet goed zijn elke morgen yakult omdat ze zeggen dat het je weerstand verhoogt(baat het niet dan schaadt het niet, toch)

    Adrienne, zoals jij jouw verhaal schrijft klopt precies hoor alleen ik ben zo'n trutje dat ik weer zo wantrouwig ben en misschien komt het bij straks ook wel hoor.

    Alleen eerst maar eens de 18e afwachten wat ze allemaal te vertellen hebben en wat voor behandelingen ze gaan doen.

    Ik merk wel aan mijn eigen dat ik er wel wat rustiger in ben geworden sinds afgelopen woensdag.

    Het is ook wel fijn om dit met jullie te kunnen delen,vooral om dat we bijna allemaal het zelfde moeten ondergaan.

    Dank je wel

    Groeten Petra

  • Adrienne

    Ik ook ben meer bewust met gezonder eten, elke ochtend sinasappelen, optimel en ergens tandje terug, ben zelf een onrustig persoon, veel vriendinnen, een geweldige vriend die me door en door steunt natuurlijk. Accepteren dat het zo is en je zelf in achtnemen, heb ik jaren niet gedaan en heeft dit wel tot gevolg gehad dat weet ik zeker. Succes de 18e, opschrijven wat je wilt vragen, ik vergat ook steeds dingen.

  • Nicolette

    Hoi allemaal,

    Adrienne, je bericht doet me echt goed. Relativeren, je hebt gelijk. Mijn man zegt dat ook steeds, maar oké, het is anders wanneer je er zelf voor staat.

    Wat moet ik nog zeggen? Heel fijn om jullie berichten te lezen, het is een hele steun in een moeilijke tijd. En dan heb ik nog niet eens meegemaakt wat jullie al hebben doorgemaakt. “Ik kom pas kijken”.

    Nogmaals dank hiervoor en jullie medeleven, steun en wijze raad.

    Petra, heel veel sterkte de 18e (ik moet zelf die dag voor de waterecho voor het “onbestendige” witte streepje in mijn baarmoeder.

    En aanstaande dinsdag zo goed als zeker de uitslag van de PA (mits al bekend).

    Groetjes,

    Nicolette

  • petra

    Hoi Meiden,

    Ja nicolette zo'n man heb ik hier ook zitten.

    Hij is kei-lief hoor en ook bezorgd maar hij zegt ook dat ik het rustig aan moet bekijken, en eerst stap A moet nemen en dan verder na stap B toe, mocht dat nodig zijn.

    Wat hebben wij toch wijze mannen!!!!

    En net zoals jij al vertelde de steun en wijze raad is gewoon erg fijn om te horen…

    Wat is nou precies een waterecho die jij moet laten maken de 18e???

    Ik heb daar nog nooit van gehoord.

    Nicolette,jij moet dinsdag toch voor de uitslag terugkomen van de lisexie of heb ik het dan mis?

    Heel veel sterkte dinsdag in ieder geval, en ga niet alleen want het is prettiger met z'n 2e tegaan dan alleen.

    En omdat je zelf toch al kei zenuwachtig bent hoor je meestal maar de helft en zo kan de ander in ieder geval het gesprek ook mee horen.

    Ik ga lekker mijn bedje opzoeken.

    Lieve groeten aan jullie en tot de volgende keer.

    Petra

  • natasja

    Hoihoi …

    Ik wil even reageren omdat ik merk dat jullie nogal onzeker op dit moment zijn.

    Ikzelf ken het maar al te goed,ik kreeg voor de feestdagen te horen dat mijn uitstrijkje niet goed was,ik moest de gyn.bellen want het ging niet meer vanzelf weg en om erger te voorkomen.

    Verder niets,ik heb 2 dochter 1 van 5 en 1 van 10,fijne feestdagen!!

    Ik dacht sommige momenten,ik kan hier volgend jaar wel niet meer zitten.

    Mijn moeders moeder is overleden aan baarmoederhalskanker(de gevolgen ervan) en dan schrik je.

    Maar ik bleek dus na 4 januari een biopt te hebben gehad,wat ook wel erg bloedde na de tijd,maar verder weinig pijn gelukkig Pap 3b,cin III ernstige dysplasie te hebben.

    Nou,en dan he?

    Ik heb ook erg onzekere maanden gehad en ik dacht het allemaal nooit meer los te kunnen laten,heb ook veel op dit forum gezeten(lees maar es terug)aan mijn gyn had ik niet veel die had het erg druk en amper tijd en er werd een beetje laconiek over gedaan alsof het ``niets`` was.

    Nou,maar je wordt GEK van het denken en denken en denken…

    Nu hebben ze d.m.v. een electroconisatie alles weggehaald,een niet prettig behandeling vond ik het,lichamelijk niet zo zwaar,maar geestelijk wel,die geluiden en het ruiken van verbrand vlees(van jezelf)en een stofzuigertje waarin je je eigen bloed hoort slurpen…maar ja…weer overleefd,weken rust genomen.

    Toen weer een hele onzeker periode,de snijranden waren niet schoon.

    Toen een paar maanden erna gebeld,want ik kon die tijd niet afwachten,ik moest een controle uitstrijk anders zou ik geestelijk gek worden hahaha…nou,die heb ik gekregen voor mijn gemoedsrust en het was pap 1.

    Geloof mij,jullie zijn er nu heel veel mee bezig en dat is wel normaal hoor,het is ook allemaal niet niks,maar geloof me dit veranderdt en er zijn straks wanneer het allemaal een beetje weggeebt is dagen dat je er niet eens meer mee bezig bent.

    Ik had zoiets na de uitslag pap 1,okee nu is het goed en nu ga ik er ook vanuit dat het goed is en ik zie over een half jaar wel weer verder,dan moet je er ook op vertrouwen.

    Dat leeft ook een stuk beter hoor.

    Nu moet ik volgende week woensdag dus heen en ik begin ook wel weer te twijfelen,want ik heb in de zomer nog een paar weken gerookt wegens stress en er is iemand bij ons hier doodgeschoten en ik ben erbij geweest na die tijd om hewm proberen te redden maar is ons niet gelukt en een trauma achtergelaten waar ik wel hulp bij heb hoor,maar ja,weer een klapper voor je lichaam en dat heeft zoveel stress weken en weken en onrust en slapelozen nachten en medicatie met zich mee gebracht dat ik nu denk,o,jee straks is het weer minder aan het worden.

    Maar dan nog ben je er optijd bij,omdat het de langzaamst groeiende kankersoort is die er is.(gaan we vanuit dan he?)

    Ik wens jullie heel veel sterkte,het is iets waar je doorheen moet,het zal je nooit helemaal loslaten denk ik,maar je ``went`` er aan het gaat bij je horen en het krijgt een plek en bekijk het per half jaar en probeer te genieten van het leven want het duurt maar kort.

    sterkte dikke knuffel en samen staan we ook sterk en vrouwen zijn sterke wezens hoor natasja…

  • sandra

    hoi nicolette,

    eindelijk iemand die ook hetzelfde denkt. Mijn gynecoloog heeft het niet echt gevraagd of ze het mochten gebruiken maar gewoon gezegd dat ze het erp testen. Ik heb zoiets van ‘waarom niet’dan weet je dat ook weer. ik denk niet dat het herpes is, maar een heel ander virus, Anders zou het volgens mij met wat medicatie makkelijker op te lossen zijn. Wel spannend hoor, nog 10 dagen en dan weten we meer. Je probeert positief te blijven maar als je dan alleen bent komt toch dat gevoel van, ja wat als het nou wel kanker is. Ik heb een dochtertje van 20 maanden en je wilt daar toch niet aan denken. We wachten het gewoon rustig af.

    sterkte groetjes sandra

  • Nicolette

    Hoi Petra,

    Bij een waterecho ligt men op een gynaecologische stoel met uw benen in beensteunen. Meestal maakt de arts eerst een vaginale echo, en brengt hij of zij daarna een speculum (spreider) in de vagina (schede). Na ontsmetting van de baarmoedermond wordt een dunne katheter door de

    baarmoederhals in de baarmoederholte gebracht.

    Vervolgens maakt men opnieuw een vaginale echo. Terwijl via de katheter steriel water in de baarmoeder gespoten wordt, is op de monitor zichtbaar hoe de baarmoederholte zich met water vult. Gekopieerd hoor)

    Dat is dus de 18e. Morgen de utslag van de lis. De waterwcho gaat dus over het witte streepje dat op de echo te ziwn was.

    Groetjes,

    Nicolette