Uitslag 1e uitsrijkje, PAP 4

sharon

04-07-2009 00:30

Hoi allemaal,
Ik ben hier vanavond beland na een avondje Google-en. Was eigenlijk van plan om alleen wat te lezen maar ik “moet” echt mijn verhaal kwijt. Ook omdat me opvalt dat het bij iedereen net even anders gaat na het “slechte nieuws”.
Enkele weken geleden kreeg ik mijn 1ste oproep om een uitstrijkje te laten maken. Ik las de folder even door, gooide hem weg en belde de volgende dag voor een afspraak. Niet veel later werd het uitstrijkje gemaakt, de vragenlijst ingevuld en de hele boel opgestuurd. De vragenlijst had vragen over “tussentijds bloedverlies”, “contactbloedingen” en pijn/last van de onderbuik. Hierop had ik geantwoord dat ik daar geen last van had.
Ja, bloedverlies had ik wel eens, maar ik heb dan ook een Mirenaspiraal, dan kan dat voorkomen. Pijn in de onderbuik heb ik ook wel eens, dit schreef ik altijd toe aan mijn 2 keizersnedes in nog geen 3 jaar tijd…. Ik was dan ook totaal niet ongerust toen ik een oproep had gemist van mijn huisarts. Dacht wel gelijk aan het uitstrijkje maar dan dat het opnieuw moest omdat er teveel bloed ofzo bij zat!
Helaas ging het gesprek iets anders. Plompverloren werd me verteld dat de uitslag slecht was, PAP 4! Weet u wat dat inhoudt??? Ehhhh nee, niet precies…. maar ik schrik er wel van! “Ja mevrouw, dat snap ik, maar die ongerustheid kan ik ook niet wegnemen”, “maakt u maar met spoed een afspraak bij de gyneacoloog, ik heb hier een verwijsbrief voor u liggen”, “op de site blablablablabla kunt u meer informatie vinden”…
Daar sta je dan, 29 jaar (leeftijd maakt niet uit natuurlijk maar zo “jong” verwacht je die uitslag helemaal niet), op je werk, met de telefoon tegen je oor! Tja… en nu???
Eerst maar even mijn vriendin/.collega erbij geroepen, verhaal gedaan en het ziekenhuis gebeld. Toen schrok ik pas echt. Ik vertelde de uitslag en kon direct de volgende ochtend om 8 uur terecht.
Heb even op internet e.e.a. opgezocht, tussendoor mijn man en ouders gebeld, en ben aan het eind van de middag de verwijsbrief op gaan halen. De uitslag gaf niet alleen PAP 4 aan maar ook mijn KOPAC was niet goed (volgens mij stond er iets van P7, ehhh celbeeld sterk passend bij een carcinoma en situ, na het uitzoeken wat dat betekende werd ik al helemaal niet vrolijk. Lang leve het internet).
De volgende ochtend bij de gyneacoloog werd er een colposcopie gedaan MAAR hij heeft geen weefsel afgenomen voor een 2e onderzoek. Wat hij wel meldde was dat wat hij zag “niet per definitie heel slecht was”….. tja, daar wordt je natuurlijk helemaal geen wijs uit. Hij legde uit dat er maar heel weinig onrustige cellen te zien waren, maar ze zaten erg ver achterin de baarmoederhals. Dit kon 2 dingen betekenen:
1. Die cellen die hij zag waren de enige onrustige cellen
2. Er waren meer onrustige cellen maar die zaten dan dieper in de baarmoederhals waardoor hij ze nu niet zag
Hij stelde voor om een stuk weefsel weg te snijden in de vorm van een kegel (volgens mij dus een (ex)conisatie), wellicht dat dan alle cellen “weg” waren en dat de controle erna een normale PAP zou geven, en ik kon doorlopen naar de afdeling Anesthesie. Hij wilde namelijk wel dat het binnen 2 weken zou gebeuren. Binnen 3 weken na de operatie zou ik dan een uitslag hebben van het weefsel. Zelf is hij op vakantie maar een andere collega zou de operatie doen.
Nu kan ik voor de operatie dus al 9 juli terecht (op 1 juli kreeg ik een telefoontje van de huisarts, 2 juli zat ik bij de gyn. en op 9 juli lig ik op de OK).
Voor de afspraak hoefde ik me ook niet te melden bij het afsprakenburo maar rechtstreeks bij de planners van de ok/chirurgen, dat ging dan sneller….
Het is natuurlijk onwijs fijn dat ik zo snel terecht kan maar al die “spoed” maakt me ook erg zenuwachtig en bezorgd. Ik ga bijna denken dat die man meer heeft gezien dan ie mij nu al mee wil delen.
Ook dacht ik dat ik na de operatie (die door zowel de gyn als de anesthesist wordt aangemerkt als een “kleine ingreep”) “husakee” zo weer aan het werk was. En nu lees ik hier over 2 weken rust nemen, niet werken, sporten, geen sex of sauna, nabloedingen.
Wie wil zijn ehhhh haar ervaringen met me delen? Gaat het “operatietraject” altijd zo vlot of zijn daar zwaarwegende redenen voor? Hoe gaat het herstel na de ingreep? Allemaal vragen, vragen, vragen….
Groetjes Sharon
Gerda

04-07-2009 08:36

Hoi Sharon,
Wat schrikken zeg! Wat je zegt, met 29 jaar verwacht je dat nog helemaal niet.
Zelf heb ik vorig jaar ook een pap 4 gehad, ik was toen net 34 en tegen mij zeiden ze ook dat dit nog erg jong was. Later lees je wat meer verhalen en kom je erachter dat er veel vrouwen, jonger dan 30, dit doormaken.
Bij mij ging het ook allemaal erg snel. Telefoontje van de huisarts en volgens mij ook binnen een week of 10 dagen bij de gyn. voor een lisexcisie. Geen conisatie dus zoals jij tegemoetgaat. Voordeel van een conisatie lijkt me dat het onder narcose gebeurt. De lis werd plaatselijk verdoofd maar helaas voelde ik er veel van en was dit niet prettig. Schijnt trouwens te verschillen van persoon tot persoon.
Herstel na de ingreep duurt wel even, denk wel dat je hiervoor 2 weken mag uittrekken. Na de lis was ik erg slap en moe. Geestelijk heeft het ook veel met me gedaan. Maar bij jou kan het wel anders gaan hoor! Als je mijn verhaal of tenminste delen ervan wilt lezen kun je dat vinden onder 1e controle na trachelectomie.
Net als jij heb ik, net na het nieuws, veel verhalen gelezen vooral op deze site. Uiteindelijk wil je echter je verhaal doen en dat is voor jezelf fijn maar ook voor anderen wie hier iets aan kunnen hebben.
Ik wil je heel veel sterkte wensen voor de 9e! Als je nog vragen of wat dan ook hebt stel ze gerust!
En laat ff weten hoe het gegaan is.
Gr. Gerda
Ester K

04-07-2009 21:52

Hoi Sharon,
Welkom op dit forum, wat zal je ontzettend geschrokken zijn. Wij hebben het zelfde ervaren dus we begrijpen dat hier helemaal! Het eerste wat ik je mee wil geven is dat zelfs als blijkt dat het om meer dan onrustig weefsel gaat, ze dit heel goed kunnen behandelen. Het feit dat je arts op het eerste oog niets heel slechts heeft gezien is een goed teken, maar eerst heb je natuurlijk meer duidelijkheid nodig.
Het feit dat je zo snel geholpen wordt heeft natuurlijk met je uitslag te maken, maar er is zeker ook veel verschil tussen het ene en andere ziekenhuis. Sommige ziekenhuis hebben een beleid dat je binnen drie weken behandeld moet zijn. Bij mij ging het ook heel snel en dat was niet vanwege medische reden, het was beleid en vanwege de geestelijke belasting.
De reden dat jij volgens mij een conisatie krijgt is vanwege het feit er mogelijk hoger in de baarmoederhals onrustig weefsel is. Met een conisatie zien ze dat dan niet over het hoofd en die behandeling is dan meestal afdoende. Ik had een pap 3b, vergelijkbaar met pap 4 en heb ook een conisatie ondergaan. Deze ingreep is mij erg meegevallen. Ik ben er snel en goed van hersteld. Heb nog het meeste last gehad van de narcose zelf, was er zo suf van. Verder nauwelijks pijn en weinig bloedverlies. Mijn verhaal staat ook bij 1e controle na trachelectomie.
Ik wens je heel veel sterkte toe en zal zo goed mogelijk je vragen proberen te beantwoorden.
Liefs Ester
fransisca

06-07-2009 00:22

Hoihoi,
Ik lees net je verhaal.
Ja,dat komt even hard en onverwachts aan.
Ikzelf had 3b cin 3 en bij mij is alles al 3 uitstrijkjes lang prima,pap 1.
Na lis/conisatie onder plaatslijke verdoving.
Gelukkig dat ze er snel mee zijn,vooral geestelijk,want je hebt zoveel vragen.
Laat het over je heenkomen,pieker niet teveel,je kan het toch niet veranderen.
Wees blij dat ze er nu bij zijn,dan komt het uiteindelijk allemaal goed,alleen moet je even door de zure appel heenbijten met de operatie enzo,maar je weet waar je het voor doet,voor je gezondheid.
Het neemt na de tijd wel ff een paar weken in beslag lichamelijk maar ook geestelijk na de tijd,het is allemaal niet niks,maar geef jezelf die tijd.
Ik heb na de behandeling(was geen operatie dan)mijzelf toegestaan om ook echt te rusten en elke dag even een uurtje te liggen.Hopelijk heb je iemand die je ff een uurtje kan ontlasten van je kinderen (i.v.m. de vakantie)en neem dan even je rust,dat zijn toch 7 uren per week en dat ben je ook zeker nodig.
Heel veel succes,ik duim voor je maar weet zeker dat het goedkomt,al is het niet niks om hier doorheen te gaan.
Maar je kan altijd je verhaal hier kwijt,wij weten waar je het over hebt,ik heb toen veel hieraan gehad toen ik bij mijn eerste uitstrijkje en totaal onwetend hier belande,dit deed me zo goed.
Dus voel je niet bezwaard.
Hopelijk laat je nog wat horen over hoe het je vergaan is en hoe je je voelt.Succes en hou je taai en dit raakt ook weer op de achtergrond in je leven al heb je het spannend en vooral met de uitstrijkjes hierna ook,het komt goed en hoe jij je nu voelt is heel gewoon,hier moet je doorheen,maar komt er sterker weer uit.
liefs natasja
sharon

07-07-2009 17:05

Hey hallo,
Gerda, Esther en Natasja, bedankt voor jullie reactie. Het doet me goed zoveel “positieve” reacties te horen/lezen.
Afgelopen zaterdag ben ik met mijn man en kinders naar ons huisje op de Veluwe vertrokken. Was voor mij wel goed (over het algemeen) voor de rest iets minder. Kan niet zeggen dat ik altijd even aardig, vriendelijk en meegaand was. Was gewoon erg met mezelf bezig. Al die emoties (bang, boos, verdrietig, dan weer bang) kosten een hoop energie.
Afijn ondertussenis het al dinsdag, morgen een dagje naar het werk en dan donderdag naar het ziekenhuis. Ben niet bang of zenuwachtig voor de narcose of iets. Wel ben ik bang voor tijd die dat ik moet wachten op de uitslag….. slopend zal die zijn!
Wat mij tegenvalt in jullie verhalen is de “hersteltijd”. Ik dacht zelf de eerstvolgende werkdag van mij (is de woensdag hoor) “gewoon” weer aan de slag te kunnen.
En klopt het dat je 6 weken niet mag zwemmen, niet in bad of de sauna mag en geen sexueel contact mag hebben???? Pffff, dat wordt zwembaden/stranden opzoeken waar ze douches hebben, dan kan ik toch nog afkoelen!!!!
Ik kom vrijdag of zaterdag wel even mijn “ervaring” vertellen…..
Groetjes Sharon
Monique F.

07-07-2009 22:42

Hoi Sharon,
Wat moet je verschrikkelijk geschrokken zijn. Ik zou ook willen zeggen “welkom bij de club” maar eigenlijk wil je er liever niet bij horen.
Het is wel fijn dat je snel wordt geholpen, maar ik kan me ook voorstellen dat dat meer angsten oproept.
Vorig jaar juli is er bij mij PAP 3B geconstateerd. Ook ik heb een conisatie gehad. Natuurlijk vond ik het allemaal erg spannend, maar achteraf is me dit heel erg mee gevallen. Ik meen dat de ingreep ongeveer 3 kwartier duurde. Ik ben 2 dagen wat suf geweest van de narcose, maar ik ben na 2 dagen weer gewoon gaan werken. Ik heb er verder weinig last van gehad. Je moet inderdaad wel oppassen met vrijen omdat het natuurlijk een wond is aan de binnenkant die moet genezen. Ik kan me ook voorstellen dat een zwembad er ook niet echt goed voor is. De arts kan je hier natuurlijk alles over vertellen.
Probeer zo positief mogelijk te blijven, al is dit natuurlijk erg moeilijk. Maar des te positiever je bent, des te beter je lichaam reageert en herstelt.
Zorg dat je het rustig aan kunt doen de dagen erna en neem de tijd voor je herstel. Ieder lichaam is anders en iedereen reageert anders op deze ingreep. Doe wat goed voelt en vooral niet te snel. Vergis je niet dat het geestelijke gedeelte misschien wel een grotere rol speelt dan het herstel van je lichaam.
Net zoals Gerda en Ester staat mijn verhaal onder het kopje 1ste controle na trachelectomie.
Ik wil je de komende dagen veel sterkte toewensen en laat maar horen hoe het met je gaat.
Stiekem hebben we veel steun aan elkaar.
Succes en tot horens.
Groetjes Monique
Adrienne

08-07-2009 13:07

Hi,
Ik heb lis gehad dus ook plaatselijke verdoving (behandeling duurt 15 min.), had een paar dagen erna vrijgenomen en rustig aangedaan, toch beetje bloeding gehad dus neem je rust zeker als je voor conisatie gaat met narcose, en als je te veel doet zal je buik ho zeggen…luister naar jezelf. Ook vrijen mag weer als je wond genezen is en geen afscheiding hebt dus. Komt helemaal goed dat verzeker ik je.
Succes!!
sharon

10-07-2009 17:15

Hallo allemaal,
Hier een berichtje vanuit het winderige Den Helder.
Gister heb ik rond half 3 mijn conisatie “gehad”… Voor de narcose was ik echt niet bang, komt omdat ik er eerder een goede ervaring heb gehad met een narcose. Ik stapte er dus blij in en kwam er ook blij weer uit. Ik was gister wel erg suf hoor, vandaag is dat iets minder. Ben wel moe en heb wat hoofdpijn.
Ik heb geen pijn of iets, ach ja af en toe een wat rottig gevoel in mijn onderbuik maargoed, dat is te vergelijken met de pijn tijdens een menstruatieperiode. Het bloeden is ook minimaal. Het meeste bloed beland in de wc tijdens het plassen. (Hahahaha, wat een info allemaal….)
Manlief is thuis en neemt de kids, het huis, het eten, de hond etc. op zijn schouders. Ik hoef hier alleen maar te niksen, erg lekker hoor…
Al met al, ik voel me eigenlijk top!
Nu gaat het afwachten beginnen… 31 juli staat mijn afspraak met de gyn in het ziekenhuis. Erg spannend allemaal….
Maargoed, de 22e (mijn 30e verjaardag) ga ik heerlijk ontspannen bij de schoonheidsspecialist en de 25e een “flirty-30-party” met mijn familie en vrienden….
Ik hou het hier in de gaten en jullie vinden vast nog wel een berichtje, vraag of opmerking van me….
Na de 31e kom ik uiteraard mijn uitslag vertellen….
XXX Sharon
fransisca

10-07-2009 23:50

Mooi Toppie en hopen op super nieuws.
lief van je vriend dat jij lekker je rust kan nemen,rust doet wonderen.
Wij gaan morgen naar Texel,via Den Helder,hoop dat de komende week de wind iets minder is die kant op.
ik duim voor je,liefs natasja.
Sharon

11-07-2009 18:35

Hey Natas,
Lekker hoor Texel….. Hou je rekening met de vlootdagen in Den Helder?????
Ohoh, je bent al vertrokken denk….
Veel plezier in ieder geval! Maar dat gaat vast lukken….

Uitslag 1e uitsrijkje, PAP 4

sharon

Gerda

Ester K

fransisca

sharon

Monique F.

Adrienne

sharon

fransisca

Sharon