Dank je wel voor je reactie,ja ik zie dat ook zo,al ben ik doodsbenauwd om onder narcose te moetten,want dat heb ik nog nooit meegemaakt.
Maar dan ben je lichamelijk en geestelijk van je klachten af.
Buikpijn heb ik ook,soms dagen achter elkaar en dan weer dagen niet,ook onderin mijn buik en mijn darmen zijn het niet,want die klachten heb ik vroeger gehad.
Maar,ik laat het horen wanneer ik meer weet…
liefs natus!!
Hoi Natus,
Bang zijn voor de narcose hoeft echt niet. Je wordt helemaal gescreend van tevoren en tijdens de operatie word je echt hartstikke goed in de gaten gehouden. Ik heb gekozen voor een ruggeprik, omdat algehele narcose een grotere belasting voor je lichaam is. Als je kiest voor een ruggeprik, kan je om een roesje vragen, zodat je licht slaap en niets meekrijgt van de operatie (ik heb overigens geen roesje gehad).
Vanaf het moment van de uitslag van het uitstrijkje tot het moment van de behandeling is het gewoon een en al onzekerheid. Ik ben er af en toe ontzettend emotioneel van geweest (huh? is dat goed Nederlands?). Gelukkig heb ik nu het ergste achter de rug. Vanmorgen ben ik bij de gyn geweest. De snijranden zijn schoon, dus hij heeft alles weg kunnen halen. Ik ben zo ontzettend blij!!!! Ik bloed nog steeds, daar doet hij verder niets aan. De wond geneest goed en ik mag zelfs het sporten weer van hem oppakken (maar alleen als ik niet moe ben, want dan krijg ik buikpijn). En ik moet vaker gas terugnemen van hem.
Jouw buikpijn herken ik niet, want dat had ik niet, toen er PAP 3b bij mij werd geconstateerd. Wel had ik twee weken lang last van tussentijdse bloedingen. Die bloedingen, vertelde mijn gyn mij, waren een toevalstreffer. Die hoef je namelijk niet te hebben. Achteraf beb ik zo blij dat mijn lichaam heeft aangegeven dat er iets niet in orde was. Ik was af en toe boos op mijn lichaam, omdat ik dacht dat het mij in de steek had gelaten. Maar dat heeft het niet gedaan. Het gaf mij juist signalen. Als ik die signalen niet had gekregen, was ik zo doorgelopen en wie weet wat er dan wel niet allemaal had kunnen zijn? Chemotherapie? Bestraling? Getver, ik moet er niet aan denken!
Afijn, voor nu is het goed en ik hoop voor jou en voor iedereen hier dat het allemaal goed uitpakt. En idd, ik had, als de snijranden niet schoon waren geweest, mijn baarmoeder ook laten verwijderen. Een kinderwens heb ik niet, dus waarom nog langer die onzekerheid?
Meid, ik wens jou heel veel sterkte! En alle andere meiden natuurlijk ook!
Lfs,
Mila
Dag San,
Heel normaal, hoor, om in paniek te zijn met zoiets dergelijks en je berichtje was wel degelijk goed te begrijpen. Wacht nu maar even op de uitslag met een beslissing te nemen om je hele baarmoeder te laten verwijderen. Die dingen zitten toch niet voor niets in je lichaam en zelfs na je vruchtbare jaren hebben ze toch nog wel een, geringe, functie. Ik heb in 1987 een conisatie gehad, alles goed weggehaald en voor de rest nooit meer last gehad.
Wat me hier bij de reacties wel verbaast is om te lezen dat een conisatie soms onder plaatselijke verdoving gaat? Vier spuiten verdoving en dan maar snijden? Brrr. Je schijnt ook bijna helemaal ondersteboven te hangen tijdens zo'n ingreep, dat zou ik liever niet bewust mee willen maken. Toen ik geopereerd werd ben ik lekker nog vier dagen verwend in het ziekenhuis. Mijn kamer had een terras (en je mocht daar roken!). De gynaecoloog kwam me elke dag van het terras afplukken voor controle met de woorden, zo u ligt hier wel weer lekker in het zonnetje. Maar ja, dat is nu met de bezuinigingen helemaal voorbij. Geen leuke ziekenhuizen meer en hoppa meteen naar huis.
In ieder geval, lieve San, wacht het allemaal even af en ik wens je een heel voorspoedig herstel toe.
Hoi Poek,
Ja ,Ik wacht met beslissen na overleg van de uitslag de 22ste…Ik heb vandaag mijn eerste goeie dag weinig bloed verlies en eindelijk geen pijn meer in mijn buik en bovenbenen, echt heerlijk.Heb zelfs uurtje gewerkt jippie johoe.
Ik ga er vanuit na wat ik hier gelezen heb, dat ik conisatie heb gehad, gelukkig lag ik niet onderste boven, maar achter over hangend op zo'n leuke stoel….Maar ja dan zie je gelukkig ook niks….Die prikken wil nooit meer waren echt vervellend..
Gelukkig is het gebeurt en wacht ik rustig op de uitslag….
groetjes san
Hoi anneke,
Ook ik heb al weken buikpijn, in de onderbuik wat uit straald maar mijn boven benen, echt vervellend.De huisarts en gyn zijn het eens dat het niet van de pap 3b kan komen.Ik heb vandaag voor eerst een dag zonder pijn en weinig bloed verlies..
Dus ga ik weer twijfellen of het toch niet daar van komt????? Gyn gaat 22ste verder kijken waar het wel van kan komen……Hij wilde eerst de uitslag.
Wens jou veel sterkte met je beslissing , ik denk nog …
groetjes san
Erg bedankt voor je berichtje mila en wat heerlijk voor je dat ze alles weggekregen hebben.
Ben erg blij voor je dan heb je die zekerheid in ieder geval.Toppie!!!
Ja Poek,hier mocht ik hetervaren onder 4 verdovingsprikken en daarna snijden.Ik kreeg alles mee,ook het branden en hadeen bloedende ader die maar iedere keer weer losging,dus weer branden en branden tot ik zoiets had toen ik er al een half uur lag,dat ik me niet zo lekker ging voelen,kwam vast dat ik die stofzuiger hoorde en alles war erdoor ging,was MIJN bloed en dat duurde nogal ff…..brrrr….nee,dit zie ik niet zitten ieder half jaar tot het weg is.
Vond het echt een nare ervaring.
Ik kreeg wel een bed,maar heb op een stoel gezeten een banaan gegeten en was wel een beetje raar in mijn hoofd,maar mocht direkt weer met mijn zus mee naar mijn huis.
Heb wel mijn rust genomen.
San,heel veel succes de 22e en ik heb ook zeurende buikpijn die soms dagen aan houd en soms ook dagen weg is..misschien hoort het bij vrouw zijn,want mijn huisarts zei dat het ook niet van mijn baarmoeder kon zijn…
Ben benieuwd wat jouw gynacoloog zegt.
Ik ga maar es onder de wol…
welterusten dames….liefs natus!!!
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's