Voor de tweede keer geopereerd en hoop onzekerheid

  • Inge

    Hoi allemaal,

    Ik ben Inge, 29 jaar.

    Hierbij wilde ik even mijn verhaal van me afschrijven.

    Afgelopen week ben ik voor de tweede keer geopereerd aan mijn baarmoeder.

    Eind volgende week krijg ik de uitslag van deze operatie.

    Ik zal even vertellen wat er allemaal is gebeurd..

    Al een flink aantal jaren (ca 5) loop ik te tobben met mijn baarmoeder.

    Toen ik twee jaar geleden maar ‘ongesteld’ bleef worden ben ik maar weer eens naar de gyneacoloog gegaan.

    Deze wist niet zo goed wat het kon zijn en uiteindelijk werd besloten mijn Mirena spiraaltje te vervangen.

    Voordat deze vervangen zou worden kreeg ik een uitstrijkje, hier kwam niks uit.

    Enkele weken na het vervangen van de spiraal ben ik bij de gyneacoloog op evaluatiegesprek geweest.

    Hier gaf ik aan dat de klachten niet verminderd waren en bespraken we de klachten uitvoerig.

    Ik zou een endoscopie krijgen.

    Aangezien ik op dat moment niet zo lekker in mijn vel zat wilde ik dit onderzoek uitstellen,

    maar het was van groot belang dat ik het zo snel mogelijk zou laten doen.

    Zo gezegd, zo gedaan.

    Een paar weken later kreeg ik de uitslag en ik was in de veronderstelling dat het wel niks zou zijn.

    De arts vertelde me dat ik onrustige cellen had, dat ik me geen zorgen moest maken, maar dat ik wel geopereerd moest worden.

    Onrustige cellen, het zei me niets, dus ik zocht het even op op internet. Toen gingen de alarmbellen wel rinkelen.

    Vlak hierna had ik de huisarts aan de telefoon die zei dat ik maar blij moest zijn dat ik zelf aan de bel ben blijven trekken.

    En dat ik gelukkig niet een jaar had gewacht tot het landelijke onderzoek dat ik vanaf mijn 30ste zou krijgen

    (Volgende maand word ik 30).

    Ze zei dat het dan veel erger had kunnen aflopen.

    Enkele weken later werd ik geopereerd aan mijn baarmoeder, hierbij werd een randje van mijn baarmoeder verwijderd.

    De cellen zaten best wel diep, dus ik heb nadien best last gehad van de ingreep, ondanks dat deze niet zo groot was.

    Vervolgens had ik veel klachten van bloedverlies, maar volgens het ziekenhuis was er niks aan de hand.

    De uitslag die ik een aantal weken later kreeg was ook goed.

    Nog geen paar maanden later kreeg ik weer dezelfde klachten en was ik vaak ‘ongesteld’.

    Ik was hierdoor wel even emotioneel, maar ik was zo vaak na het ziekenhuis geweest voor controle, het kon gewoon niks zijn.

    Een paar weken geleden ben ik weer naar het ziekenhuis geweest voor mijn eerste halfjaarlijkse controle.

    De gyneacoloog bekeek mijn vorige testresultaten van de ingreep en vertelde me dat ze niks bij me hadden verwijderd.

    Ik stond helemaal perplex, snapte er niks van. Wat hadden ze dan wel bij me verwijderd als hier niks uitkwam?

    Meteen erna kreeg ik een nieuw uitstrijkje en mocht ik meekijken via een camera.

    Ze zag toch weer een slijmlaag en wist niet of dit weer pap3a kon zijn.

    Een aantal weken erna werd ik gebeld met de uitslag en ja hoor, de onrustige cellen waren weer terug.

    De kans zat er ook in dat ze de vorige keer nooit waren verwijderd.

    Afgelopen dinsdag ben ik wederom geopereerd aan mijn baarmoeder.

    Ik kreeg een stuk of tien verdovingen en daarna werden er twee stukjes verwijderd uit mijn baarmoeder.

    Een van de baarmoeder, de ander uit de baarmoederhals. De stukjes waren veel groter dan de vorige keer.

    Ook zijn de nabloedingen veel erger dan de vorige keer.

    Volgende week krijg ik de uitslag van de operatie en ik ben best wel zenuwachtig hiervoor.

    Ook maak ik mij een beetje zorgen of alles wel goed verloopt, want het is tot nu toe telkens mis gegaan in het ziekenhuis.

    Wat nu als het weer niet is verwijderd en hoe lang loop ik er inmiddels al mee? De klachten heb ik immers al jaren.

    Ik ben erg benieuwd of iemand dezelfde ervaringen heeft en die met mij wilt delen.

    In ieder geval bedankt voor het lezen van mijn verhaal.

    Groetjes,

    Inge

  • Inge

    Oh het was trouwens geen endoscopie die ik kreeg, maar een colposcopie.