Tja, ik weet het niet meer

  • Britt

    Hoi Dames,

    Afgelopen zomer had ik pap 3a cin 3 lisexercie gehad, snijranden waren niet schoon,maar toch moest ik 3 maanden wachten op een nieuw uitstrijkje.

    Helaas was dit weer 3 a, de gyn raade me aan om weer 3 maanden te wachten met wederom een nieuw uitrijkje, dit wilde ik niet, en daarom mocht ik gisteren langs komen zodat hij door middel van wat azijn in te spuiten kon bekijken of er onrustigge plekjes waren.

    Deze waren er gelukkig niet, en wederom werdt ik met de boodscap kom over 3 maanden maar terug naar huis gestuurd,

    Hij heeft geen hapjes genomen of niets.

    Vindt het toch maar vreemd die afwijkende pap moet toch ergens vandaan komen, en de gyn kan toch zeker niet in de baarmoederhals kijken.

    Om een lang verhaal kort te maken: is dit de normale gang van zaken?

    Of zal ik voor een second opinion gaan?

    Groetjes

    Britt

  • Hanneke

    Beste Britt,

    Ik zit zo ongeveer in hetzelfde schuitje…

    Ik heb in mei 2008 ook lisexcisie gehad. De halfjaarlijkse controles daarna waren gevarieerde uitslagen van pap3a en pap2. Overigens bij mij zijn er wel biopten weggehaald n.a.v. de uitstrijkjes.

    En net als jij heb ik mijn vraagtekens hoe dit toch elke keer kan!

    Maar op je vraag of dit de normale gang van zaken is, weet ik niet.

    In januari heb ik weer een controle staan en mocht er weer een afwijkende uitslag zijn en er wordt niet verder gekeken dan ga ik zeker voor een second opinion.

    Succes!

    Groet,

    Hanneke

  • Britt

    Gelukkig dat we niet de enige zijn, maar je voelt je zo machteloos, want ik vetrouw wel op het oordeel van de gyn, maar

    mijn gevoel zegt dat ze toch even verder hadden mogen kijken.

    Vreemd vind ik ook dat als je een afwijkende pap uitslag hebt je wordt door verwezen naar de gyn, diezelfde gyn dan een pap 3 uitslag een tweede of 3de keer totaal acceptabel vindt, terwijl dit eerst de reden was dat je bij hem of haar terecht kwam.

    Zal wel logica zijn die mijn pet te boven gaat.

    Verder is er ook iedere keer de spanning, ben niet echt ongerust dat het super ernstig is, maar het is wel geestelijk steeds zwaarder aan het worden, steeds maar weer de hoera houding, en steeds maar weer wachten op uitslagen en dergelijken.

    Het zou fijn zijn als ze eindelijk eens zouden zeggen: mevrouw u mag mee gaan doen aan het bevolkingsonderzoek ipv iedere 3 maanden terug te komen.

    Terwijl ik dit schrijf realiseer ik me terdege dat er forum lezeressen zijn die zouden willen dat ze in mijn situatie zouden zitten omdat het bij hun zoveel erger is.

    Mijn excusses hiervoor.

    Succes allemaal