Hey gerda'
Het gaat goed met me, had vorige week mijn eerste uitstrijkje en de uitslag vreet dan toch weer enorm aan je was erg nerveus van het weekend.
Maar dokter zusterzeel belde maandag ochtend vroeg dat het pap 1 is. Wat een opluchting. Je weet hoe het voelt dat is een ander niet uit te leggen,
Dus de aankomende drie maanden weer even rust.
Werken gaat nog niet echt, eerlijk gezegd heb ik jou advies opgevolgd en was best geschrokken van jou verhaal. Heb een pittige baan met veel verantwoording en merk dat ik dit nog niet aan kan. Heb vorige week een gesprek met mijn baas gehad en pak het langzaam weer op. Mijn functie is ondertussen overgenomen en ik ga een tandje lager. Eene kant pijnlijk andere kant logisch
wil lekker werken en me inde toekomst beter voelen. Aan de eene kant is het een klap in je gezicht wat ik bij Irene ook tegen kwam erg herkenbaar dat heel veel collega,s maar ook mensen geen idee hebben wat je door maakt. Ik vind dit zelf soms wel heel moeilijk. Wil absoluut geen medelijden hoor, maar zoals je weet zie je het aan de buitenkant niet .
Je hele leven veranderd zo, en nu komt voor mij het geestelijke.
Hoop zo voor je dat het snel lukt om zwanger te worden, tot je 36 e proberen en je bent nu 35? waarom staat er deze tijd voor?
vervelend dat je zo moe bent moeilijk he als je alles zo graag wil maar toch steeds wordt terug gevloten. Doe rustig aan en kies voor jezelf sterkte groetjes bianca