verbaasd over de verschillende behandelmethoden

yarieke

02-09-2009 14:58

Hallo allen,
Sinds kort lees ik mee hier. Ik wacht op de uitslag van de coloscopie n.a.v. een uitstrijkje pap3b cin 3.
Wat mij heel erg opvalt is dat er zo verschillend wordt gehandeld door artsen!
De 1 is gelijk aan de beurt en de andere vrouw wacht alleen al een maand voor een simpel onderzoek.
Ook de manier van handelen is zo verschillend, heel vreemd vindt ik het en vooral belachelijk om mensen zolang te laten wachten.
Ongeacht de pap “hoogte” zitten vrouwen met een afwijkend uitstrijkje enorm in de zenuwen.
Mijn arts zei geen haast te maken met een afspraak bij een gynaecoloog, terwijl ik bovenstaande pap uitslag had en high risk hpv heb/ben.
Bijna overal zie ik de mededeling directe verwijzing, bij deze uitslag. Vreemd dat de huisarts dan niet even zelf belt voor een afspraak bij de gynaecoloog.
Als ik zelf niet wat had aangedrongen in het ziekenhuis was ik nu nog niet eens aan de beurt geweest, heel vreemd.
Ik vindt het uiteraard wel heel fijn dat sommigen zo snel aan de beurt zijn en gelukkig heb ik zelf ook niet echt te klagen, maar ik voel wel erg mee met diegene
die wel heel lang moeten wachten. Dit moet anders kunnen, vindt ik!
Iedereen succes en sterkte in onzekere tijden!
Yarieke.
Lisa

04-09-2009 17:09

Ha yarieke,
Moeilijk allemaal he? Ik kan me voorstellen dat je sowieso in de stress zit. Hoe hoog je papscore ook is. Ik ben 25 en moet zeggen dat de begeleiding super is geweest.
Mijn traject verliep als volgt:
Maandag: naar de gyn voor uitstrijkje, de vrijdag erop gebeld: uitslag PAP4, die woensdag daar op coloscopie (eerst zou lisexcisie er ook bij gedaan worden, maar het afwijkende gebied was té groot) en volgende week vrijdag de lisexcisie onder narcose.
De verpleegkundigen die ik heb gesproken voor de dagopname, en zelfs de gynaecoloog die de coloscopie deden waren erg meelevend. Ze vroegen me zelfs hoe ik er onder was, en of ik geschrokken was van het nieuws.
Maare, hebben ze bij jou gelijk al wat verwijderd voor onderzoek dan? Want bij een coloscopie kijken ze alleen maar met de microscoop?? Als ze wat weghalen is dat niet een lisbiopt of lisexcisie?? Tja, ben ook geen expert hoor. Succes met wachten!!
Lisa

04-09-2009 17:15

Ik schreef woensdag voor coloscopie maar dat was dinsdag.. Ben echt de dagen helemaaal kwijt!!!
Lisa Schreef:
——————————————————-
> Ha yarieke,
>
> Moeilijk allemaal he? Ik kan me voorstellen dat je
> sowieso in de stress zit. Hoe hoog je papscore ook
> is. Ik ben 25 en moet zeggen dat de begeleiding
> super is geweest.
> Mijn traject verliep als volgt:
>
> Maandag: naar de gyn voor uitstrijkje, de vrijdag
> erop gebeld: uitslag PAP4, die woensdag daar op
> coloscopie (eerst zou lisexcisie er ook bij gedaan
> worden, maar het afwijkende gebied was té groot)
> en volgende week vrijdag de lisexcisie onder
> narcose.
> De verpleegkundigen die ik heb gesproken voor de
> dagopname, en zelfs de gynaecoloog die de
> coloscopie deden waren erg meelevend. Ze vroegen
> me zelfs hoe ik er onder was, en of ik geschrokken
> was van het nieuws.
>
> Maare, hebben ze bij jou gelijk al wat verwijderd
> voor onderzoek dan? Want bij een coloscopie kijken
> ze alleen maar met de microscoop?? Als ze wat
> weghalen is dat niet een lisbiopt of lisexcisie??
> Tja, ben ook geen expert hoor. Succes met
> wachten!!
yarieke

05-09-2009 10:13

Hoi Lisa,
Jeetje ook heftig hoor, als je pap 4 hebt en dat al zo jong!
Het is inderdaad erg schrikken ja, maar fijn dat jij zo goed geholpen bent en dat je arts, assistenten zo meelevend waren.
Ik kan niet zeggen dat dat bij mij het geval was, niet dat ze onvriendelijk waren, maar wel koel en zakelijk.
Ze hebben de coloscopie gedaan en daarbij twee biopten afgenomen, is de term daarvan misschien lisbiopt….?
Ik moet ook heel eerlijk bekennen dat ik strak stond van de zenuwen, omdat ik erg lang in de wachtkamer zat en echt als allerlaatst aan de beurt was, terwijl
er minstens tien mensen later binnen kwamen dan ik, dat mijn geest redelijk blanco was, haha.
Bij mij hebben ze de coloscopie uitgevoerd en voordat ze werkelijk wat begonnen te doen, begon het direct al te bloeden, niet echt geruststellend en
vanaf dat moment heb ik niet meegekeken op het beeld. Ik vond het onderzoek zowiezo al mega vernederend:S Lig je daar en het enige wat je denk is, ow mag het licht uit en dan komt er ook nog eens een schijnwerper op te staan, dusssssss, gezellie::o
Het onderzoek op zich stelt weinig voor, alleen het dichtmaken/ branden vond ik minder. Verder niks pijnlijks aan.
Maandag krijg ik de uitslag, gelukkig.
Maar Lisa, ben jij nu helemaal klaar?
Ben wel benieuwd hoe het nu met jou gaat.
Bedankt voor je reactie!
Succes met alles.
Groetjes, Yarieke.
Lisa

06-09-2009 01:34

Ik zie net je berichtje ook op mijn eigen post, maar reageer maar even hier .
Ik moet a.s vrijdag voor lisexcisie onder narcose. Hij raadde dat ook aan omdat het best een groot gebied was. En ik lag daar al een kwartier met die microscoop tussen m'n benen, lag helemaal te shaken. En de moed zakte me aardig in de schoenen omdat het dus een groot gebied was. Ik wil het gewoon niet meemaken, en ik ken mezelf.. ga toch wel op dat scherm blijven kijken.
Het is allesbehalve sexy om je tegen je eigen baarmoeder aan te kijken .
Tot die tijd kunnen we weinig doen, en is het gewoon afwachten geblazen. Maar wachten is gewoon beroerd. Wanneer krijg jij de uitslag? Misschien had je het al ergens vermeld, maar heb inmiddels al zoveel gelezen, dat ik niet meer weet welke info bij wie hoort .
Groetjes
Lisa

12-09-2009 00:45

Nou, heb lisexcisie gehad (onder narcose). Viel me allemaal reuze mee, en moet zeggen dat ik weinig last heb van vloeien of pijntjes. Natuurlijk af en toe wel, maar dat is te verwachten.
Na de behandelin werd me verteld dat het PAP4 Cin3 is. Beroerd dus. Hij hoopte dat hij alles had weggehaald, maar mocht dat niet zo zijn, moeten ze verder weg gaan halen, en dat bemoeilijkt onze kinderwens. Erg vervelend, dus hoop echt dat alles weg is gehaald. Krijg pas over 2 weken uitslag. Echt killing!!
Wachten van uitslag naar uitslag is vermoeiend.
Hoe is die met jou Yarieke? Al meer duidelijkheid?
Groetjes
Anna1961

12-09-2009 15:22

Hoi Yarieke,
Ik ben na negatieve pap-uitslagen altijd heel snel behandeld. Nou moet ik wel zeggen dat de uitstrijkjes altijd door de gynaecoloog zijn gemaakt. Ik heb één keer een uitstrijkje door de huisarts laten doen ivm bevolkingsonderzoek en dat was ook een pap 3b, maar hij heeft me toen wel netjes doorverwezen naar de gynaecoloog. Er zat toen een week of zes tussen de uitslag en de afspraak in het ziekenhuis.
Die heeft vervolgens opnieuw een uitstrijkje gemaakt. De dag voor kerst (een week na het uitstrijkje) kreeg ik van hem telefonisch de uitslag met daarbij meteen een oproep voor een colposcopie en lisexcisie begin januari.
Daarna ben ik halfjaarlijks gecontroleerd. Steeds pap1. Helaas in mei dit jaar opnieuw pap 3b; binnen een week een lisexcisie onder narcose (het lukte niet meer poliklinisch, veel te pijnlijk en ik begon meteen zo te vloeien dat de gynaecoloog het niet goed kon zien). Binnen een week een telefoontje van de gynaecoloog dat ik langs moest komen; helaas bleek het kanker. Binnen weer een week had ik een onderzoek onder narcose en begin juli (zes weken na de lisexcisie ben ik geopereerd).
Nou hoeft dat bij jou absoluut NIET het geval te zijn dat het kanker is. Ik begreep van de gynaecoloog dat na een lisexcisie het maar heel weinig voorkomt dat het toch nog kanker is, zeker zoals in mijn geval ik tussendoor pap1 heb gehad. Ik hoop uiteraard voor jou dat je aan de goede kant van de mogelijkheden zit!!!!!!
Sterkte!
Anna
yarieke

13-09-2009 20:24

Hoi Lisa,
Gelukkig is de ingreep je meegevallen, maar erg naar dat het pap 4 cin 3 was.
Ik snap je helemaal met de opmerking “wachten is killing.”
Ik leef met je mee hoor en zal voor je duimen dat alles goed is nu.
Mocht de spanning je teveel worden, dan schrijf je maar van je af.
Het onzekere allemaal is zenuwslopend en dat blijft voorlopig wel, ben ik bang.
Na dit, leef je weer toe naar je volgende uitstrijkje en die daarop etc etc, heel naar en de kinderwens geeft ook veel angst en onzekerheid. tenminste bij mij wel.
Zo leef je redelijk onbezorgd, voor zover dat kan en zo krijg je uit het niets een last en bezorgdheid op je schouders gegooid, waar je het maar even mee moet doen.
Vreemd hoe het leven soms een wending krijgt, die je niet had kunnen voorzien. Op geen enkele leeftijd ben je er op voorbereid, maar zeker zo jong niet, toch.
Ik moet nog een oproep krijgen, wachten dus.
Hou me op de hoogte van jouw uitslag, ok.
Ik denk aan je!
Heel veel sterkte meid!
Liefs, Yarieke.

verbaasd over de verschillende behandelmethoden

yarieke

Lisa

Lisa

yarieke

Lisa

Lisa

Anna1961

yarieke