Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Saskia
Hallo Allemaal,
Ik heb eergisteren ( maandag ) de lisexcisie gehad. Ik had al eerder een bericht geplaatst over het feit dat ik 8 weken geleden de uitslag van mijn uitstrijkje kreeg. Hieruit kwam pap 3b ernstige dysplasie.
Eerst kon ik pas 20 januari terecht voor een lisexcisie. Bij mij was vrijwel meteen duidelijk dat ik deze ingreep zou krijgen. Ik was in eerste instantie erg overdonderd en was erg bang voo alles wat komen ging, vandaar dat ik CZ zorgbemiddeling heb ingeschakeld. Die hebben geregeld dat ik 12 januari al terecht kon voor een lisexcisie in het Rijnstate.
Persoonlijk vond ik de lisexcisie echt reuze meevallen en heb er weinig van gevoeld.
Ik kwam binnen, had een kort gesprek met de gyn, moest me uitkleden en kon op de onderzoekstafel gaan liggen. Er werd een speculum ingebracht en met de colposcoop keek de arts eerst of hij zo als afwijkingen zag. Als je je probeert te ontspannen gaat dit best goed. Toen kleurde hij de baarmoedermond met eerst sterk verdund azijnzuur en daarna met jodium, dit deed hij met een soort wattenstaafje, ook dit voeld meer als een soort uitstrijkje wat gemaakt wordt. Je voelt dat ze wat doen maar het doet absoluut geen pijn!!! Ik kon op de monitor naast mij meekijken en ook ik zag duidelijk witte stippen en strepen oplichten. Dit was weefsel wat weggehaald moest worden.
Vervolgens werd ik verdoofd waar ik voornamelijk erg bang voor was, dit viel me reuze mee, ik heb er persoonlijk weinig tot niks van gevoeld. Er werd adrenaline ingespoten dus daar krijg je wel wat hartkloppingen van en mijn benen begonnen erg te trillen. Daarna kreeg ik een plakker op mijn been en werd met de lis het weefsel weggehaald. Ik was gewoon in gesprek met de verpleegkundige en voelde er niks van. Alleen het gevoel dat er een uitstrijkje gemaakt word, dat ze er bezig zijn, maar weer absoluut geen pijn!!! Daarna werd de stukje dichtgebrand, ook hier geen vieze geurtjes of dergelijke, mijn moeder zij dat het wat rookte maar dat was ook het enigste. Daarna mocht ik me weer aankleden, ik had maandverband meegenomen omdat je geen tampons mag gebruiken. Deze heeft de gyn ook dus hoef je niet perse mee te nemen.
Daarna had ik nog een gesprekje met de gyn. Die vertelde me meteen al dat het niet ernstiger leek dan wat ik al wist ( enrstige dysplasie ) en dat hij me alleen zou bellen als er meer dan dat uitkwam. ( 10 dagen )
Hij verwacht dit niet en heeft naar eigen zeggen al het onrustige weefsel weggehaald. Nu moet ik half Juli terug komen voor het uitstrijkje, ik zal nog 2 jaar onder controle blijven bij de gyn en de overige jaren tot mijn 30e bij de huisarts omdat ik anders in een gat val. ( ik ben pas 22 jaar ). Ik draag natuurlijk net als alle andere vrouwen wel het HPV virus met me mee en de kans dat het weer terug komt bestaat maar daar gaan we niet vanuit. Misschien dat mijn lichaam het de volgende keer wel zelf opruimt, misschien ook niet..
Kwa vloeien is het nu minimaal, een klein beetje bruin/bloederige afscheiding. Kortom; Ik vond het allemaal reuze meevallen en ook ik heb me door hier te lezen enorm druk gemaakt. Het verschilt idd per persoon hoe iemand het ervaart.
Ik wens iedereen veel sterkte met wachten, dat is wel iets vervelends. Maak je niet te druk, ze zijn er vaak op tijd bij. Laat je niet gek maken!
Groetjes Saskia
)
