Hallo allemaal,
Ik ben ook behoorlijk aan het sukkelen. Het begon een jaar geleden met elke maand terug kerende schimmelinfecties die met geen enkele behandeling over lijkt te gaan. Erg ( abnormaal ) veel afscheiding. Pijnijke steken in mijn onderbuik en voor 2 weken terug ineens een contact bloeding die ik nog nooit eerder heb gehad.
Ik heb voor een half jaar terug al om een uitstrijkje gevraagd maar aangezien mijn leeftijd ( 22 jaar ) en de symptomen leek de arts zich geen zorgen te maken en was het niet nodig een uitstrijkje te laten maken.
Toch vrat het aan me, het zat me niet lekker, de symptomen bleven en dus drong ik 2 weken geleden aan om toch een uitstrijkje te laten maken. Eergisteren hiervan de uitslag gekregen en bleek pap 3B te hebben. Wordt nu doorverwezen naar de gynaecoloog waar ik 20 Januari pas terecht kan!!
Volgens de gynaecoloog moet ik ervan uitgaan dat het niks met infecties of dergelijke te maken heeft maar dat het echt onrustig weefsel is en dat zij dit de 20e met een lis weg willen halen. Ze heeft het over lange dunne naalden, verdovingen en branden en ben echt doodsbang.
Loop de afgelopen 2 dagen als een zombie op mun werk en voel me echt een emotioneel wrak. Kan zomaar in janken uitbarseten en thuis ben ik ook al niet te genieten. Niks is goed, chagarijnig etc.
Weet hier totaal niet mee om te gaan en zie er erg tegen op na al deze verhalen gelezen te hebben deze behandeling te ondergaan.. Bang voor pijn, bang voor weer een negatieve uitslag en bang dat ik misschien in de toekomst geen kinderen meer kan krijgen.
Ik heb zelf 2 jaar geleden op afdeling gynaecologie stage gelopen als verpleegkundige en heb gezien hoeveel jonge meiden daar kwamen voor verschillende operaties zoals wertheim meigs ( alles verwijderen ) en dit beangstigd me nog veel meer!! Daarnaast ben ik 2 weken geleden ook nog een oom verloren aan K…. En ik ben zooo bang dat mij herzelfde zal overkomen..
Is er iemand die me kan vertellen wat ik voor het onderzoek kan verwachten kwa pijn ed.
Ondanks alle stress en toestanden wil ik toch iedereen alvast fijne feestdagen toewensen en bedankt dat ik hier me verhaal kwijt kan en mijn gal even kan spugen. Het wordt me deze dagen echt allemaal teveel.
Groetjes Saskia
22 jaar