PAP 3A...tja, en nu?

  • Renate

    Hoi hoi,

    Pap 3A ….tja, en nu?

    Ik besef me dat ik een geluk mag hebben met het feit dat ik “gewaarschuwd” wordt voor iets veel ergers dan dit,maar dan neemt niet weg dat ik me zorgen maak. Dat ik (nog) geen kanker heb, weet ik. Dat zegt iedereen me wel 20x op een dag….Maar snapt nu niemand dat ik bang ben voor wat er komen gaat?!

    Misschien valt het allemaal wel mee, wie zal het zeggen. Misschien is het vanaf de eerste test wel verergerd,misschien wel niet… Ondanks het feit dat ik niet ‘baarmoederbesparend’ wil denken/handelen, blijven er toch veel vragen hangen. Is dit een teken dat ik het elders in mijn lichaam kan hebben? Mijn huisarts zegt dat dit los van elkaar staat. Al dit verholpen kan worden, krijg ik het dan weer? Blijf ik dan altijd in spanning tot mn volgende uitstrijkje?

    Kortom, veel gedachten en zorgen, terwijl ik me dus eigenlijk besef dat ik gelukkig zou moeten zijn met de waarschuwing.

    Mijn huisarts zegt dat ze bij PAP 3A nog erg veel kunnen. Zij had het bijv. over ‘bevriezen’ van de slechte cellen?! Zegt iemand dit iets? En kan je dan nog kinderen krijgen?

    Mijn eigen gedachte is, indien mogelijk; bevriezen/verwijderen, proberen z.s.m. zwanger te worden (heb langdurige relatie) en dan alles eruit, als dat kan/mag. Zodat ik dit nooit weer mee hoeft te maken/weer kan krijgen.

    Zijn deze dingen opties? Of moet ik direct al denken aan een verwijdering?

    Dank je wel alvast!

    Lieve groet,

    Renate

  • Nicole

    Lieve Renate,

    Ik begrijp je ongerustheid, sterker nog ik had het zelf ook. Ik kon nergens anders meer aan denken toen ik 5 jaar geleden pap 3b had. Ik ging naar de gynaecoloog met de mededeling haal de baarmoeder er maar uit, maar Renate, dat is niet nodig.

    Dat is met een kanon op een mug schieten, zo wist mijn arts me te overtuigen.

    Ze gaan hoogstwaarschijnlijk een lisexcisie doen. Dan halen de abnormale cellen ruim weg. Op internet kun je precies nalezen doe dat werkt, Ik heb het ook gehad en het doet geen pijn, al is het een eng idee.

    Daarna had ik wel vrij lang last van bloedverlies. Daarna kom je in een molen van controleuitstrijkjes. En het is inderdaad telkens weer spannend of die goed zijn. Bij mij was dat gelukkig wel het geval, maar je maakt je telkens weer zorgenl.

    In 2006 ben ik zwanger geworden van mijn dochter en na een probleemloze zwangerschap in maart 2007 bevallen. De lisexcisie had geen invloed op het zwanger worden, het zwanger zijn en de bevalling, zo is mij vantevoren al gezegd en zo was het inderdaad.

    Dus Renate, wacht het even af. Met een beetje geluk ben je met een behandeling en een aantal controleuitstrijkjes ervan af. Maar goed dat het ontdekt is zo vroeg!

    Sterkte en succes,

    Nicole

  • carla

    maak je geen zorgen voor de dag van morgen!ben het met nicole eens,en ja,je kunt zeker nog zwanger worden,doe niks overhaast…je gaat even een onzekere tijd tegemoed,maar ook daar kom je doorheen!

    veel sterkte

    carla

  • Adrienne

    Hoi Renate, heb je al in vorige berichtje aan jou mijn aanrader al gelezen? :: “ Ik zal je aanraden om op deze startpagina even bij kopje ” Uitstrijkje van de Baarmoederhals“ (links op pagina) en daaronder Het Uitstrijkje (pdf) te lezen, ik denk dat je dan gerustgesteld wordt, het is een goede uitleg waar ik ook heel veel aan heb gehad”

    Groetjes, Adrienne

  • Renate

    Hoi hoi,

    Dank jullie wel voor jullie reactie!

    Adrienne; ik had het inderdaad gelezen, dank je! Maar op verveelmomentjes komt toch de meest enge gedachte weer naar boven ;)

    Ik heb me voorgenomen om mezelf maar goed bezig te gaan houden tot de 27ste. Dan heb ik weer een afspraak bij de gyn voor een vervolgonderzoek.

    Ik moet gewoon mijn gedachten verzetten en niet alle mogelijke rampscenario's in mijn hoofd halen….Gek he, je weet dat het niet nodig is, en toch doen!!!

    Stom en jammer van de tijd en moeite…Renate –> zegt ze de hele dag tegen zichzelf ;)

    Ik ga de tuin induiken!

    groetjes Renate

  • Adrienne

    Klopt, ga wat doen, je kan nu er toch niks mee, komt allemaal in orde vertrouw erop, echt! ik weet hoe je je voelt, en je angsten, ik ben sinds vorig jaar mei in de molen beland en in november eerste uitstrijkje na de behandeling, dus ik ben er ook nog mee bezig maar minder dan ervoor, het slijt zodra je ook meer duidelijkheid krijgt over behandeling die je krijgt, steeds een stapje verder en dichterbij dat het voorbij is zeg maar, snappie? duurt gewoon even, en verder kan je alles doen wat je wilt en geniet van je leven, het is er nu eenmaal en het gaat niet weg door er te veel aan te denken, mij is het allemaal meegevallen uiteindelijk, ondanks dat de eerste behandeling in januari niet goed was gelukt, dat was in anderhalf jaar de grootste teleurstelling, maar nu is het goed ook dat weet je, alleen het wachten voordat je uitslag hebt, en wat dan, oke dan doen we dit, weer wachten, afspraak, wachten etc. Verzet jezelf echt wordt je beter van!!!!

  • Natus

    Hoihoi,

    Ja,dat je bang bent voor wat er komen gaat is begrijpelijk.

    Ik had pap 3b,en je moet ff door de behandeling heen,maar is goed te doen hoor.

    ik kan ook nog steeds kinderen krijgen terwijl er bij mij extra weggehaald is.

    maak je geen zorgen,zoals de dames hierboven ook zeggen,je moet er ff doorheen,maar komt allemaal goedhoor en dan hoef je echt niet snel zwanger te worden.

    kan allemaal op zijn tijd.

    veel succes en sterkte in deze onzekere periode.

    liefs natasja

  • jessica

    hoi renate las je vergaal en heb net zelfde uitslag gehad!'het eerste is ook wat door me hoofd gaat,“en me kinderwens dan??”

    ben nu 29 jaar en op slechts mijn 24ste is dit al bij mij geconstateerd en al eerder een stukje dmv hete Lis wegelaeserd.

    binnenkort weer een stukje wegnemen in het ziekenhuis.

    mijn oma was 38 toen ze aan baarmoederkanker overleed en ik wil uit prevensie die boel eruit laten halen maar wil minimaal 1 kindje van mezelf kunnen baren en krijgen.

    hoe gaat het nu met jou?

    en heb je nog info en tips die mij misschien ook kunnen verder helpen?

    groet jessica

  • Renate

    Hoi JEssica,

    Ik ben vorige week voor een colscopie geweest en een goed gesprek met de gyn.

    Deze gaf aan dat er nog heeeeeeel erg veel mogelijk is bij pap3a en dat er beslist nog geen sprake is van kanker. Eigenlijk mag je juist blij zijn dat het NU ontdekt is.

    Ik heb aangegeven bij hem dat we een kinderwens hadden, bij voorkeur 1, en dat was geen probleem volgens hem. Zelf al zou ik nu zwanger zijn, leverde dat nog geen direct gevaar op.

    Dus het valt allemaal wel mee als je de schrik eenmaal te boven bent denk ik zo…

    Ik moet de uitslag afwachten van het colscopie (cin 1,2 of 3) actie ondernemen indien nodig en dan gaan we direct beginnen aan onze kinderwens is besloten.

    Ik laat daarna wel defenitief alles verwijderen. Dit mede omdat ik zware menstruele klachten heb.

    Tips kan ik je zo niet geven. Kan alleen zeggen dat ik niet te snel zou handelen gezien er echt heel erg veel mogelijk is!! De arts heeft me hierin erg gerustgesteld.

    Hoop dat je er iets aan hebt….

    Groetjes Renate

  • Brigitte

    Hoi Renate

    Ik loop al 20 jaar bij de gynaceloog voor pap 3a Het is weggehaald en bevroren en is allemaal goed gegaan. Heb een prachtige zoon van 12 jaar dus zwanger raken geen probleem. Net weer de uitslag gehad en weer pap3a Dan baal je wel als een stekker. heb nu ook elke week bloedingen en een buikpijn ik word er gek van. Dus ik ga weer door de hele molen> Erg fijn. Nou ik zou zeggen succes en je hoort nog wel als ik wat meer weet.

    Groetejs Brigitte