hoi allemaal,
ik moest er een tijdje tussenuit heb hele zware emotionele dagen achter de rug gehad, eerlijk gezegd ze gaan door alleen probeer ik van ze weg te rennen.
ik heb een second opinion gekregen van het NKL AVL over het lisexcisie weefsel. en daarin bleek echt dat er AIS cellen in waren teruggevonden ofwel de ware kanker cellen.
het blijkt nu eigenlijk dat ik niet in de voorstadia van baarmoederhalskanker zit maar al in het kanker stadia.
zeer moeilijke dagen. emotioneel probeer ik nog steeds mijn stukken ziel op te rapen.
ik zou binnen 3 weken een conisatie krijgen maar al binnen een week hebben ze het gedaan. afgelopen vrijdag hebben ze geopereerd heb voor complete narcose gevraagd. operatie duurde langer en moeilijker dan gedacht. moest een dagje in het ziekenhuis blijven misschien langer. maar 1 dag was voldoende.
mijn baarmoeder en baarmoedermond zijn twee keer groter dan normaal het te verwijderen weefsel was veels te groot en daardoor moest ik onder controle gehouden worden.
volgende week krijg ik telefonisch te horen of het weefsel nu goed is en of er toch AIS cellen in voorkomen. als dat laatste het geval is moet ik na de uitslag binnen twee weken alles laten verwijderen. die mogelijkheid is niet gesloten.
was nog nooit zo zenuwachtig geweest, nooit. maar volgens mij ben ik emotioneel zo vol en heb alles in me gekropt dat ik zeker weet dat ik binnenkort een zenuwinzinking krijg.
het is niet alleen de ziekte maar de omstandigheden. dit ziekte was het enige wat ik nog aankon. probeer sterk te staan, probeer te lachen. moet wel met 2 mooie kleine kinderen.
ik heb nooit aan god gevraagd waarom ik. heb altijd gedacht alles heeft een reden en een betekenis. komt goed zeg ik tegen anderen maar liegen kan ik niet tegen mijzelf.
heb nog pijn en slik elke dag zware pijnstillers. mijn menstruatie na de lisexsisie was zeer zwaar was hondsziek. eind deze week moet ik weer menstrueren, weet niet wat me te wachten staat. zware dagen komen tegemoed.