Uitslagen

  • Angela

    Hallo, mijn naam is Angela en ik ben bijna 39 jaar.

    Ik heb een tijd geleden een afspraak gemaakt bij de huisarts omdat ik heel vaak last had van mijn buik/menstruatie. Deze huisarts heeft mij doorgestuurd naar een gynaecoloog waar ik vervolgens een inwendig onderzoek heb gehad en een uitstrijkje heb laten maken.

    Anderhalve week later kreeg ik de uitslag, PAP 3B. Niet iets om je echt zorgen om te maken maar leuk is het niet.

    De gynaecoloog heeft vervolgens bij mij een colposcopie uitgevoerd en anderhalve week later de uitslag, CIN III.

    Vervolgens lisexcisie waarvan ook daar weer de uitslag CIN III was. Nu ben ik de kluts kwijt en sta voor een dilemma. Moet ik de baarmoeder eruit halen of toch wachten om over 3 maanden weer een uitstrijkje doen en dan maar hopen dat de uitslag dan een PAP 1 wordt. Maar wie kan dat garanderen?

  • Nicole

    Lieve Angela,

    Ik heb dat ook gehad, nu zes jaar geleden. En ook onmiddellijk gedacht: dan maar zonder baarmoeder. Weg ermee. Maar mijn gynaecoloog heeft me ervan overtuigd dat een lisexcisie hoogstwaarschijnlijk absoluut afdoende zou zijn. Gelukkig heb ik sindsdien inderdaad altijd PAP1 gehad. In het begin controleren ze dat vrij vaak, en naarmate de uitslag goed blijft steeds minder vaak.

    Op dit moment zou ik theoretisch terug kunnen naar eens in de vijf jaar, maar ik laat toch liever jaarlijks een uitstrijkje maken. Dus, als je mij vraagt, geef het even tijd. De kans dat het allmeaal goed is, is best groot. En als je over een paar maanden weer een fout uitstrijkje hebt, kun je alsnog overwegen je baarmoeder eruit te laten halen En dan nog iets: ik was toen 38 jaar en overtuigd dat ik geen kindewens meer had. Inmiddels hebben we nog een zeer gewenst dochtertje van anderhalf jaar, dus ik was erg blij dat ik toen naar mijn arts heb geluisterd. Zeg nooit nooit!

    Ik wens je veel sterkte bij het nemen van de juiste beslissing voor jou.

    Groetjes Nicole

  • carla

    ben het met nicole eens,geen overhaaste stappen,ik wens je veel wijsheid….wat te doen is voor iedereen verschillend!

    sterkte,

    carla

  • Angela

    Bedankt voor jullie reactie. Het is inderdaad dat ik geduld moet hebben maar kan hier gewoon heel slecht tegen. Ik zal proberen om de kracht te vinden om te wachten. En wat kinderen betreft. Ik heb al heel lang de keuze gemaakt dat ik geen kinderen wil. Ik heb wel een partner maar we willen het allebei niet. Hij heeft van zijn vorig huwelijk 2 jongens. Ikzelf heb geen kinderen en wil ze ook echt bewust niet. Zo heeft iedereen zijn eigen wensen denk ik.

    Maar in ieder geval bedankt voor jullie feedback.

    groetjes,

    Angela

  • Nicole

    Het is ook verdomd moeilijk, dat wachten en die onzekerheid. Ik denk dat iedereen die zoiets heeft meegemaakt het zal herkennen. Maar Angela, de kans is heel groot dat je GEEN kanker hebt, in het ergste geval een voorstadium dat zich in de toekomst zou kunnen ontwikkelen tot kanker, maar dat is ook lang niet zeker. Als met de lisbehandeling de aangedane plekjes zijn verdwenen, is de kans dat het goed blijft heel erg groot.

    Bovendien, zo heeft een zeer geduldige arts mij tot in de in de finesses uitgelegd, is het littekenweefsel dat zich na de lisexcisie vormt vele malen sterker dan het heel gevoelige slijmvlies dat er zat. Het virus heeft daar veel minder vat op. Ik was ook zo onzeker en bang en dat gaat helaas nooit meer helemaal over.

  • Bloem

    hoi hoi angela,

    Ik hadhet zelfde als jou(pap3b,cin III,bij mij is het in februari verwijdert en ik heb afgelopen maandag de uitslag van mijn nieuwe uitstrijkje en die was pap 1.

    Ik had ook de gedachte om alles weg te laten halen,maar ook al ben je je baarmoeder kwijt dan ben je nog niet vrij van uitstrijkes maken.

    geef het wat tijd,je kunt na de behandeling altijd nog verder beslissen,naar hoe het uitpakt.

    Maar ja,het is jouw lijf en jouw keuze…er komt ook ineens veel op je af..

    heel veel sterkte met alles,liefs natus

  • Angela

    Bedankt. En weet je waarom ik ook zo onzeker ben over dit hele verhaal? Ik heb alle informatie van derden en van internet moeten vandaan halen. Door de gynaecoloog ben ik helemaal niet goed ingelicht. Ik zit, als ik de gynaecoloog mag geloven, inderdaad in een voorstadium van baarmoederhalskanker. Maar er wordt ons, ik en mijn vriend, helemaal verder niks verteld. We zijn behoorlijk in het donker gehouden en dat ik ook de reden waarom ik in een dilemma zit om mijn baarmoeder eruit te halen. Ik heb geen kinderwens, nooit gehad ook. Dus dat zal me dan niet tegenhouden.

    Ik vind het heel prettig om op zo'n manier er met andere erover te hebben. En natuurlijk beleeft iedereen het zo op zijn eigen manier. Maar eng blijft het wel……:(

  • Angela

    Dank je wel natus. Zoals ik eerder zei: ik ben samen met mijn vriend behoorlijk in het donker gehouden over dit. En dat is wat me zo'n verdriet doet. Voorstadium van baarmoederhalskanker. Ik heb er slapeloze nachten van……

  • Nicole

    Tuurlijk blijft het eng. Dat vond ik ook, maar ik had duidelijk meer geluk met mijn gnaecoloog. Ik ben nadat mijn uitstrijkje PAP3b was in het Radboud in Nijmegen terecht gekomen. Daar zit een gynaecoloog, L. Massuger, die een autoriteit is op dat gebied. Ik heb later ook een interview met hem in de Volkskrant gelezen.

    Welnu, toen ik binnenkwam begon ik ook meteen te roepen haal alles maar weg, maar hij wist me ervan te overtuigen dat je dan met een kanon op een mug schiet.

    In het Radboud hebben ze het beleid dat ze je na een fout uitstrijkje meteen behandelen, dus niet eerst biopten en dan weer afwachten e.d. Ze halen alles wat er afwijkend uitziet meteen weg via lisexcisie en met een beetje geluk ben je er dan vanaf. Na drie weken werd ik door Massuger persoonlijk gebeld over de uitslag van het weefselonderzoek. (ik kan je wel vertellen dat die drie weken eindeloos lang hebben geduurd). Hij zei meteen: de uitslag is goed. Je hebt geen kanker, alles is weg. Daarna heeft hij geduldig al mijn vragen beantwoord en de eerste drie zinnen en nog ettelijke keren herhaald. Een schat van een man.

    De controles daarna deed hij niet zelf, maar ook toen hadden de artsen telkens alle tijd voor mij. Want geloof me, ook als de uitslag goed is blijf je toch telkens bloednerveus. Angela, als je je niet veilig voelt bij die arts, kun je dan niet naar een andere? Want heus het helpt zoveel als je serieus wordt genomen.

  • sevda

    lieve angela,

    ik heb pap3b cin III en servix (vagina kanaal) cin III. lisexsisie was bij mij niet voldoende. ben vorige week 27 geworden. gelukkig heb ik 2 gezonde blije kinderen.

    omdat in mijn bij lisexsisie verwijderde weefsel nog steeds cin III en bij mijn baarmoederkanaal AIS is geconstateerd hebben ze me meteen dus afgelopen vrijdag opnieuw geopereerd. ze hebben conisatie gedaan.

    ze zeggen niet altijd alles. heb ik ook gevraagd. mijn arts zei en ik geef hem gelijk. als ik alles in een keer tegen je zeg ga je doordraaien. ik zeg alles op zijn tijd en wanneer je het horen moet en niet eerder.

    achteraf gezien is dit beter.

    toen ik hoorde dat ik ware kankercellen had vroeg ik of hij niet alles wou verwijderen. dit vond hij geen gezonde optie. als hij alles verwijderd is er geen weefsel meer achter om te onderzoeken. en stel je voor dat je uitzaaiingen hebt komen ze hier veel later achter.

    ze gaan volgens mij eerst coniseren en je hoort het dan wel. alles verwijderen is niet altijd noodzakelijk.

    ik ben 3 ziekenhuizen verder nu ben ik in het Nederlandse Kanker Instituut Antoni Van Leeuwenhoek in Amsterdam. ik voel me er prettig en veilig in hun handen.

    ga waar jij je prettig bij voelt, waar jij in vertrouwen hebt. maak nooit overhaaste beslissingen. al zul je geen kinderwens hebben. als het binnen goed zit kun je het beter zo houden, en niet laten verwijderen. het is een deel van je.

    ik wens iedereen veel beterschap. zoek steun en vooral professionele steun is altijd nodig en handig bij dit soort gevallen.

    sterkte meid…