een kort gedicht

sevda

26-05-2008 03:49

mijn leven
Heb het druk mag niet piekeren,
Mag niet stil staan
Mag niet denken
Denken aan al die slechte dingen
Het is iedere dag opstaan met weestand
Slapen met moeite
Elke dag weer moeten slikken
Elke dag doen alsof ik me goed voel
De werkelijkheid is anders
Voel me in de nauw
In een hoek gedreven
Helemaal alleen
Wie ben ik wat ben ik
Wat is mijn doel hier
Ken ik iemand
Houd iemand van mij
Hevige pijn in mijn onderbuik
Moet het stillen met zware medicatie
Moet effe liggen
Even uitblazen
Maar de dag gaat door
Moet opstaan schoonmaken en koken
Is het niet voor mijn man
Maar voor mijn alles, mijn kinderen
Niet laten voelen
Niet laten blijken
Opstaan met pijn slapen met pijn
De dag doorkomen
Tranen verbergen niet laten zien
Alleen janken als ik alleen ben
Niemand die het ziet
Niemand die commentaar kan geven
Je bent goed in orde krijg ik te horen
Is dit echte pijn of zit het tussen mijn oren
Mijn lichaam werkt niet mee
Het verzet zich
Ziekenhuisbezoeken zijn een ellende
Alleen moeten gaan alleen moeten horen hoe het gaat
Neem ik hem mee is het een ander probleem
Puffen en snauwen
Ieder bezoek iets nieuws
Iets ergers te horen
Een woordenschat dat alleen dokters verstaan
Afkortingen waar ik het zat over ben
Pap 4, dan pap 3b cin III
Dan cervix cin III
En nu misschien ook nog AIS
Wat moet er nog komen
Wil het niet meer kan het niet meer aan
Kan zo niet meer leven
Leven in onzekerheid
Laat het maar gebeuren
Aan de andere kant
Ben ik sterk
Sta stevig in mijn schoenen
Kan het ziekte aan
Lichamelijk gaat het NOG wel,
Geestelijk ben ik in brokstukken
Probeer alle stukken op te rapen en te lijmen
Maar voor hoelang
Ben nog jong 26 jaar
Hoor dit niet te hebben
Dat woord baarmoederhals KANKER is meer
Meer dan woorden, het is een emotionele kwelling
Natus

26-05-2008 10:52

och,lieverd..ik lees dit gedicht na ik je een reactie op je berichtje had gestuurd…een emotionele kwelling is het zeker..
je kunt hier altijd je verhaal kwijt hoor,wij vrouwen zijn sterk,je kunt dit wel dat weet ik zeker,probeer niet zo te piekeren,je kunt sommige dingen toch niet veranderen,ik hoop dat je snel weer je sterker voelt!!!!
Poek

26-05-2008 17:55

Lieve sevda, ja wat een ellende lieve kind en je bent nog zo jong. Ik zie van de tijd dat je je prachtige gedicht geplaatst hebt dat je waarschijnlijk slapeloze nachten hebt.
Tussen de regels door lees ik ook dat je niet op veel steun van het thuisfront hoeft te rekenen. Dat is erg, terwijl je er nu zo aan toe bent. Blijf maar lekker hier alles van je afschrijven, hoor. Wij steunen je met hart en ziel.
Lieverd, hou je vast aan je kinderen, zij houden zielsveel van je. Geef ze een dikke knuffel en denk onderhand “mij krijgen ze niet klein!”
carla

27-05-2008 00:35

sveda,ik sluit me aan bij poek:we zijn er voor je!sterkte meid
knuf carla
Nicole

12-06-2008 17:51

Sevda, meisje,
Hoe is het nu met je?
Weet je al wat meer?
Liefs Nicole
cor

13-06-2008 14:40

Hoi sevda,
ik dacht het zelfde als jij maar ook ik ben er sterker uit gekomen al zijn er nog moeilijke dagen
ik heb dit met mijn huisarts besproken en hij zei dat ik hier nooit alleen uit zou komen dus heb ik zijn advies opgevolgd en ben onder behandeling van een psycholoog gekomen. dit heeft mij heel goed gedaan en de negatieve gedachten overheersen niet mijn leven meer, heb er wel lang overgedaan hoor
kijk naar je kinderen zij zijn alles om voor te leven en om voltehouden ook in moeilijke tijden
ik hoop dat je hier iets aan hebt
Je bent echt niet de enige hoor die hier veel moeite mee heeft
groetjes en hou je taai
sevda

24-06-2008 01:51

hoi lieve nicole,
op mijn thuisfront hoef ik zeker niet te steunen. ben een tikkende tijdbom heb maatschappelijke werkster aangevraagd bij het AVL. krijg die ook meteen.
ik heb volgens mij te veel gehoord binnen een korte tijd en dat was allemaal slecht nieuws. er is geen plek waar ik naartoe kan rennen heb geen houvast in het leven. geen steun vooral emotioneel niet. heb besloten iedereen om me heen af te sluiten buiten te houden. een muur bouwen.
ik mag nu wel 27 zijn maar geloof me ik heb veel meer levenservaring. heb in een korte tijd van alles meegemaakt.
heb altijd mijzelf genezen. mijn eiegn brokstukken heb ik allees moeten oprapen en lijmen.
heb soms foute beslissingen gamaakt en heb daar zwaar voor moeten boeten.
ik weet niet waarom ik dit alles schrijf, wil niemand moe en boos maken hier.
ik maak zware tijden mee. nu meer dan ik aankan. weet niet hoelang ik dit nog volhou. ik weet dat als ik dit doorkom ik er sterker dan voorheen uitkom. maar hoop dat ik zoveel emotionele krachten heb. ben uitgeput ben moe.
Nicole

27-06-2008 09:15

Hallo Sevda,
Ik zie je reactie nu pas, rottig, anders had ik meteen gereageerd. Je voelt je heel eenzaam, dat vind ik erg! Je hebt zoveel onzekerheid en narigheid te verwerken, dat kun je bijna niet alleen. Waar is je vriend???? Hoewel, mannen kunnen dit allemaal niet zo goed begrijpen.
Heb je geen goede vriendin waar je mee kunt praten??? Je moet niet alles alleen willen doen hoor! Dat gaat niet goed.
Ik had PAP 3b en ik vond het al doodeng. Jij geeft zelf ook steun aan anderen, dus je mag echt wel wat terugverwachten.
Het lijkt wel alsof je je ziekte beschouwt als een soort straf voor de fouten die hebt gemaakt in je leven. Bullshit, onzin.
Sevda, dingen lopen zoals ze lopen en achteraf ben je altijd wijzer. Hoe dan ook, je hebt er twee prachtige kinderen aan overgehouden.
Niemand verdient zo'n ziekte, niemand.
Ik hoop zo voor je dat het allemaal goed komt! Probeer daar vertouwen in te hebben. Mijn lieve, oude, helaas overleden buurvrouw zei altijd: maak je geen zorgen over dingen die KUNNEN gebeuren, als ze gebeuren heb je nog tijd genoeg om je zorgen te maken.
Ik weet het, makkelijker gezegd dan gedaan Sevda, maar zullen we proberen de moed erin te houden?
Zoals ik begrijp ben je altijd een vechter geweest, dat moet je nu ook zijn.
Knuffel en liefs
Nicole
Ilona

07-08-2009 12:34

Vandaag is bij mij PAP3 gediagnotiseerd…heel herkenbaar dit gedicht….
carla

09-08-2009 01:18

een late reactie misschien..maar sevda:je staat niet alleen!ik herken zoveel…laat svp nog wat van je horen!!!
liefs
carla

een kort gedicht

sevda

Natus

Poek

carla

Nicole

cor

sevda

Nicole

Ilona

carla