Ben ik dan zo'n mietje???

  • Nance

    Hallo allemaal,

    Heb afgelopen woensdag een Lis gehad n.a.v pap3a cinII en hpv positief.

    Het is me zwaar tegen gevallen die lis…althans de verdovingen dan,het weghalen met de Lis was zo gebeurt en dat voelde ik wel steken en branden maar dat mag geen naam hebben.

    Maar die verdovingen tjezus wat deed dat zeer zeg,viel er echt zowat flauw van!!

    Ik lees hier dat het bij jullie allemaal zo is meegevallen en dan vraag ik me af…ben ik dan zo'n mietje??

    Tot nu toe heb ik een zwaar gevoel in mn buik,soort van menstuatiepijn en ben veel misselijk en heb af en toe wat steken maar de napijn valt me reuze mee,heb ook nog geen bloed verloren,komt dat nog of hoef je geen bloed te verliezen??

    Wat ze met de Lis hebben weggehaald wilde ik zien,het was veel groter dan ik had verwacht.. 3cm bij 2cm bij 1,5cm dik.

    Ik vraag me ook af…. bij de colposcopie hebben ze een biopt genomen maar kunnen ze daarin al zien of er kankercellen aanwezig zijn??

    Die colposcopie vond ik trouwens niet pijnlijk,alleen het dicht branden van de vaatjes van de biopt die ze hadden genomen was niet lekker.

    Ben blij dat ik nu wat mensen heb gevonden die in hetzelfde schuitje zitten want merk dat ik het fijn vind om er met mensen over te praten die hetzelfde mee maken of hebben meegemaakt.

    2 juni moet ik bellen voor de uitslag van de Lis en 20 augustus heb ik mijn 1e uitstrijkje alweer….hoop dat de uitslag van de Lis goed is want maak me er behoorlijk druk om.

    Veel liefs Nance

  • Adrienne

    He Nance,

    Nee hoor je bent geen mietje, iedereen ervaart het weer anders hoor!

    Bij mijn lis in januari voelde ik weinig, verdovingen ook niet, en door het dichtbranden van de wond heb je of had ik geen bloedingen, na een week had ik geen afscheiding meer. Ik mag half juni voor de 2e lis omdat het niet helemaal weg was gehaald in januari. Ik hoop dat het net zo goed gaat als toen, daar teken ik voor. Sterkte en ik hoop voor je een goede uitslag! Komt goed.

    Groetjes, Adrienne

  • Natus

    Hoi nance,

    Nee tuurlijk ben je geen mietje..het is allemaal nogal wat en wij begrijpen je hier echt hoor.

    Ieder mens is anders,iedere arts die behandelt doet de dingen anders en het is maar net geluk hebben hoe het uitpakt.

    Ik had bij de electroconisatie het ook niet prettig,de verdoving voelde ik niet,maar toen ze begon leek er of er net een dikke hap daar ergens uit werd getrokken en toen heb ik ook wel geroepen AUWW WAT IS DAT?

    Nou,toen zat de schrik er goed in al viel de rest mee behalve het dichtbranden en het vieze stofzuigertje waar je naar van wordt omdat je je eigen bloed erin hoort bubbelen en ik weet hoe hoe ik geroosterd ruik..hahahahaha…ja kan er nu wel om lachen hoor..al zou ik het niet graag nog een keer willen ondergaan…maar die kans zit er natuurlijk altijd in.

    Ik vind je echt geen mietje,er wordt door mensen die dit niet meemaken luchtig over gedaan,of weten niet goed wat ze zeggen moetten.

    Maar we weten hier heel goed,dit doet nogal wat met je..

    Het is fijn dat je niet veel bloed,maar neem wel je rust hoor,dat heb ik ook gedaan en dat is erg belangrijk.

    Ik deed zwaar schoonmaakwerk en ze hadden me voor de week erop vrijdags alweer ingeplant,ben niet gegaan hoor,je hebt maar 1 lichaam.

    Nou,ik hoop dat ze alles weg hebben kunnen krijgen dat hoor je vast je volgende afspraak en ik hoop dat je uitstrijkje binnenkort uitwijst dat het super gaat!!!

    Mocht je wat kwijt willen of wat dan ook er zijn hier altijd mensen die een luisterend oor(nou,ja lezend oog kan ik beter zeggen)hebben..

    Dat heb ik wel ervaren en dat sterkt mij heel erg.

    hou je ons ook op de hoogte?

    ik wens je een fijne dag en bedankt voor je reactie op mijn berichtje…doeidoei liefs natus!!

  • Nance

    Hallo meiden,

    Het is echt top om hier wat herkenning te vinden en ik schrijf het ook zeker allemaal van me af.

    Hadden ze bij jullie dan ook zo'n groot stuk weggehaald??

    Kan het niet begrijpen dat jullie de verdovingen nauwlijks voelden..ik vond het echt een hel en kleinzerig ben ik dus echt niet..althans dat dacht ik hahahaha

    Ik kreeg er eerst een stuk of 5 heel erg diep in mn baarmoederhals en baarmoeder die deden echt verschrikkelijk pijn en daarna kreeg ik nog wat oppervlakkige verdovingen op de plek zelf die deden veel minder pijn,denk totaal zo'n stuk of 8.

    Toen gingen ze met me praten want de verdovingen moesten inwerken en kreeg ik dus ook die slang en die plakker op mn been,na een minuut of 10 begon mijn gyn met de behandeling en dat viel echt reuze mee,door die verdovingen voelde ik nauwlijks iets,wat steken en je voelt het wel erg warm worden maar dat was het,weet wel dat mijn vriend die bij mijn hoofd zat het erg vond stinken,gelukkig heb ik daar zelf weinig van geroken want die lucht deed hij ook met dat slangetje wegzuigen.

    Heb me wel voorgenomen dat als ik nog een keer moet dat ze dat maar lekker onder narcose doen,die pijn wil ik echt nooit meer meemaken,daar kan een bevalling niet tegenop en heb me toch een rotbevalling gehad….36 uur,vacuumpomp en beide kanten ingeknipt,buitenwaardts 28 hechtingen dus dat was echt geen makkie en zonder pijnstilling want het hartje van mn dochtertje viel tijdens de weeen steeds weg,dus mocht geen ruggeprik en pijnstilling.

    Het was trouwens een Lisconsinatie i.p.v Lisexcisie.

    Weet niet of daar nog verschil in zit??

    Wat ik me af vraag,ik heb dus een dochtertje van 4 jaar,ze is echt mn alles maar ik ben 31 en wil graag nog een kindje,zijn er mensen die na zo'n behandeling zwanger zijn geworden?

    Ik denk trouwens ook dat het me zo tegen is gevallen omdat de dag dat ik geopereerd werd mijn tante 2 uur voordat ik geholpen werd is overleden.

    Longkanker met uitzaaiingen naar zowat alle organen en botkanker..het was een lijdensweg voor haar en ik was bij haar in het ziekenhuis en daarna meteen door naar mijn ziekenhuis voor de behandeling maar had me nog zo voorgenomen om niet te piepen want als je mijn tante had gezien en hoeveel pijn ze had dan mag je wat ik heb moeten doorstaan niet eens noemen.

    Op het moment ben ik moe en lopen doet zeer,het is een raar gevoel in mn buik en alles voelt zwaar en voel me lamlendig.

    Morgenochtend de begrafenis,ik moet en wil er echt heen,ik ga het ook zeker doen maar emotioneel zie ik er erg tegen op en ben ik zelf toch ook erg bang dat ze bij mij alsnog kanker vinden maar ja die onzekerheid moet ik gewoon op zij zetten,er zijn nu belangrijkere dingen.

    Zie je Natus..ik blijf schrijven hahahahaha

    Meiden bedankt voor jullie lieve berichtjes!!

    Doet me erg goed en heel veel sterkte he!!

    Liefs Nance

  • Natus

    hoi nance,

    Ja, ik heb dat ook wel es hoor blijf schrijven,maar mag hoor dan ben je het ff lekker kwijt,lucht op.

    Je moet maar zo denken,kanker is gelukkig niet direkt dood.

    jammer genoeg is het bij je tante zo gegaan en dat is heel dichtbij en alles in een keer en dan schrik je echt wel als je dan zelf dit nog es voor de kiezen krijgt.

    Maar ze kunnen wat dit betrefd zoveel als ze er optijd bij zijn en ik heb zelfs ook gelezen dat er iemand was die na een paar van deze behandelingen gewoon nog moeder is geworden van een gezonde dochter,niet te vroeg geboren,alles goed.

    Dus er zijn ook erg veel positieve berichten hoor meid.

    Al blijft die angst wel op de achtergrond,natuurlijk maar gewoon positief blijven tot de uitslag anders is…dat motto heb ik aangenomen…voor hetzelfde geld krijg je binnenkort wel goed nieuws en heb voor niets in de rats gezeten,zonde van je tijd…toch?

    Ik wens je heel veel sterkte met de begrafenis van je tante en gewoon van je af blijven schrijven…dikke knuffel van natus!!!