Hoi Mandy,
Ik herkende je direct. Ik heb vorig jaar heel erg veel steun gehad aan jouw verhaal. Ik had veel behoefte of precies te weten hoe de trachelectomie in werking zou gaan. Jouw verhaal gaf van dag tot dag aan wat er zou gebeuren. Dat was heel prettig voor me….bedankt daarvoor.
Ik heb dus vorig jaar een trachelectomie gehad, om precies te zijn op 10 september 2008. ik ben in het UMC in Utrecht geopereerd door Prof. Dr. Verheijen en Dr. Zweemer. Natuurlijk was deze operatie heftig. Zeker de angsten die ik had of de operatie zou lukken, mijn tumor was nl. aan de grote kant voor een trachelectomie. Ik was bang dat alsnog mijn baarmoeder verwijderd zou worden en deze wilde ik niet missen. Mijn partner en ik wilde graag een kindje.
Na de operatie heb ik al mijn moed en krachten verzameld en ben ik altijd positief gebleven. Mij zouden ze niet klein krijgen. Dit heeft geresulteerd in een spoedig herstel. Nog geen 4 maanden later werkte ik weer 36 uur in de week en ook het sporten ging beter. Wel kreeg ik last van lymfoedeem in beide benen en draag nu dus steunkousen.
Vanaf half maart 2009 mochten we proberen zwanger te worden. Nog geen 2 maanden later was het raak. Ik ben nu dus 26 weken zwanger. Alles lijkt goed te gaan, maar het is wel spannend of de hechtingen tussen de baarmoeder en vagina het kindje kunnen blijven dragen en niet gaan scheuren. Ik moet nu elke week op controle.
Tussen de operatie en het zwanger worden heb ik wel mijn dipjes gehad. Emotioneel ging het af en toe slechter. Zeker de angst of het ooit terugkomt is groot. Omdat nu mijn zwangerschap alle aandacht vraagt is dit op de achtergrond geschoven. Ik hoop dat dit straks niet erger terug komt. Verder heb ik een week voordat ik zwanger werd een CT scan gehad. Ze hebben dit gedaan om het lymfoedeem verder te onderzoeken. Hierop was te zijn dat mijn lichaam allerlei lymfklieren in de lies en buik aanmaakte en dat ze allemaal verdikt waren. Opnieuw kwam de schrik en alle spanningen terug. Na 3 maanden zou ik opnieuw een CT scan krijgen om te zien of de situatie verbeterd zou zijn. Dit is nu allemaal uitgesteld tot na de bevalling.
Op deze site onder het kopje “1 ste controle na trachelectomie” kun je mijn verhaal lezen en die van verschillende andere vrouwen die een trachelectomie hebben ondergaan misschien kun je daarbij aansluiten en je vragen stellen.
Helaas lees ik dat je in de medische molen bent belandt. Mag ik vragen wat jouw klachten zijn?
Verder wil ik je heel veel sterkte toewensen en ook Bianca met het herstel. Fijn dat je operatie is gelukt. Ik hoop dat de uitslag verder goed is. Laat je het even weten?
Groetjes Monique