Hallo,
Ook ik heb hier vorig jaar mee te maken gehad. Ik had heel vaak tussentijdse bloedingen. Ik ben hier een aantal keren mee naar de huisarts geweest, en deze adviseerde mij alleen dat ik een week lang 2 anti-conseptie pillen (microgynon 30) moest slikken, dan zou het bloeden wel stoppen. Het stopte inderdaad, maar na een aantal weken begon het weer van voren af aan. Ik moest toen weer naar de huisarts, maar toen voor iets anders. Ik heb dit gegeven tussendoor wel gemeld aan de huisarts en vertelde dat ik zijn vorige advies weer had opgevolgd door weer meerdere pillen te slikken tot het bloeden gestopt was. De enige reactie van de huisarts hierop was een glimlach….
In Augustus 2007 werden de bloedingen zo hevig dat ik een keer bijna flauw viel. Ik ben toen weer naar de huisarts gegaan, want dit kon niet normaal zijn. Dit keer had ik de vrouwelijke huisarts. Zij heeft mij toen oppervlakkig inwendig onderzocht, omdat ik dacht dat ik een verzakking van de baarmoeder had, gezien ik nogal bloedde durfde zij niet dieper te gaan. Zij adviseerde mij om 7 dagen lang 5 anti conseptie pillen te slikken om het bloeden te laten stoppen. Dit heb ik gedaan, maar ik was er geheel niet gerust op. Ik moest na 5 weken terug komen, dan zou ze me verder onderzoeken. Zover is het niet gekomen. Een vriendin die verloskundige is, raadde mij aan direct naar de gyneaceloog (moeilijk woord is dit toch) te gaan. Ik moest hiervoor wel een verwijsbrief hebben van de huisarts.. De huisarts werd erg boos toen ik hierom vroeg en ik zei dat ik hiervoor al een afspraak had gemaakt. Zij heeft mij nooit de verwijsbrief gegeven. Ik had op 9 oktober een afspraak in het ziekenhuis, en heb, met mijn stomme kop, op 8 oktober het ziekenhuis gebeld om de afspraak te annuleren. De assistente die mij te woord stond vroeg mij of de afspraak wilde verzetten of helemaal te annuleren. Ik zei haar dat ik dit helemaal niet wilde afzeggen, maar dat ik geen keuze had, daar ik geen verwijsbrief van mijn huisarts kreeg. Zij vroeg mij naar mijn klachten en besloot dat het beter was dat ik toch maar zou komen, ondanks dat ik geen verwijsbrief had. Ik ben dus op 9 oktober naar het ziekenhuis gegaan, en werd inwendig onderzocht door de gyneaceoloog wat een enorm bloedbad tot gevolg had. Er werden 2 biopten genomen. Ze vertelde me dat ik er rekening mee moest houden dat het foute boel was. We maakten een afspraak voor 22 oktober, dan zou ik de uitslag krijgen. Precies 3 dagen later, op 12 oktober werd ik al door haar gebeld met het nieuws dat het kanker was, en dat zij zo vrij was geweest om het AVL in Amsterdam te bellen en een afspraak voor me had gemaakt voor maandag 15 oktober. Op donderdag 18 oktober had ik alle onderzoeken gehad daar, en er kwam uit dat het baarmoederhals kanker was…Bedankt Huisarts!!! Op 19 november kreeg ik in het AVL mijn eerste chemo, ik moest er 5 ondergaan, en ik zou 23 uitwendige bestralingen krijgen en 3 brachy (inwendige) bestralingen. Voor de chemokuur moest ik elke zondag opgenomen worden, en mocht dinsdags weer naar huis, en dit 5 weken lang. En natuurlijk elke dag helemaal naar Amsterdam voor de bestralingen. Inmiddels is bekend dat het gezwel, deze was ruim 6 cm, niet meer te zien is. Op 8 april moet ik voor de “laatste” controle. Het wrange hieraan is, dat mijn huisarts op de hoogte was van het overlijden van mijn zus, zij was net 42 jaar, in december 2003 gestorven is aan de gevolgen van borstkanker…Ik ben nu 37 en ben nu in de overgang en kan geen kinderen meer krijgen. Wel heb ik gelukkig een dochter van 6 jaar….Die huisartsen….waarom worden sommige mensen huisarts….
Een heel verhaal geworden, maar ik wilde dit heel graag kwijt, want ook al gaat het nu beter met me, dit blijft natuurlijk door mijn hoofd spoken, dat mijn toenmalige huisarts zo met mijn leven heeft gespeeld…
Voorts wil ik een ieder met dergelijke klachten op het hart drukken voor jezelf op te komen bij de artsen, en eisen dat ze je helemaal binnenste buiten keren!!
Groet van Caroline
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
