bmhk ontdekt na conisatie

  • esther

    hallo

    heb van de week al wat geplaatst op dit forum, maar wil nu toch wel mijn uitgebreide verhaal vertellen.In mei van dit jaar verloor ik een klein beetje bloed in juni gebeurde dit nog een keer, en besloot ik om toch maar een afspraak te maken met een gyn.

    8 september kon ik terecht en zag de gyn een onrustig plekje , zij maakte daarop een uitstrijkje en nam een biopt af.Een week later kreeg ik de uitslag pap3b en cin 3.

    Ik was helemaal in paniek maar hoopte ook nog dat het goed zo komen, helaas liep het anders na een conisatie afgelopen dinsdag bleken ze kankercellen hebben gevonden en waren de snijranden niet schoon.

    een nachtmerrie , huilen huilen en nog eens huilen, want ga ik nu dood???????????

    Ik kan donderdag al in het vu terecht en krijg op die dag alle onderzoeken die nodig zijn,volgende week maandag krijg ik dan een behandelplan en de uitslag. Ik zou eerst naar het amc gaan , maar kon daar pas 12 oktober terecht voor een mri scan…….dus het vu is dan toch sneller.

    Ben zo bang dat ze uitzaaiingen vinden dat is echt mijn grootste angst, heb ik dan nog wel een toekomst.

    wie heeft met dit zelfde bijltje gehakt en kan me weer een beetje moed geven.

    veel liefs esther

  • Gerda

    Hoi Esther,

    Wat een naar bericht! Helaas heb ik met hetzelfde bijltje gehakt. In 2008 pap 4 en cin 3, bmhk. Een operatie gehad en daarna ruim een jaar ‘'schoon’'. Helaas in 2010 een recidief plus uitzaaiingen. Behandeling: chemoradiatie en brachy therapie. Het zag er slecht uit maar… nu ruim een jaar later geeft de scan aan dat er niets te zien is! Het kan dus goed gaan, ook met uitzaaiingen. En je kunt dus zeker een toekomst hebben!

    Mijn hele verhaal staat hier onder het kopje 1e controle na trachelectomie. Ik weet niet of je de site van Olijf al hebt ontdekt??? Dat is een site voor vrouwen met gynaecologische kanker. Hier vind je veel info en ervaringsverhalen.

    Heel veel sterkte voor donderdag en laat nog ff weten hoe het is gegaan!

    Gr. Gerda

  • sharonddabo@gmail.com

    Hoi Esther,

    Wat zit de schrik er dan in he???? Je hoort kanker en denkt gelijk dat je doodgaat…… Maar echt, het loopt vaak heel anders!!!!

    Ik kreeg een oproep van de huisarts voor m'n eerste uitstrijkje. Had nergens last van maar maakte snel een afspraak zodat ik er maar vanaf was. Uitslag was PAP3B.

    Ik kreeg een conisatie in mijn streekziekenhuis, uitslag BMHK en de snijranden waren niet schoon.

    Ik kon vrij snel terecht bij het AMC en na alle onderzoeken waren er geen uitzaaiingen te zien. Zij stelde voor om nog een conisatie te doen om te zien hoe groot de tumor in totaal was. Als het binnen een bepaalde marge lag hoefde “alleen” m'n baarmoeder eruit. Helaas was na de 2e conisatie niet duidelijk of m'n snijranden schoon waren en hebben we besloten om te gaan voor een Wertheim operatie. Dit houdt in dat niet alleen de baarmoeder maar ook de lymfeklieren in de buik/liezen, steunweefsel rond de baarmoeder en de vaginatop verwijderd is. Een hele ingreep dus….

    Na de operatie, heb ik zo'n 10 dagen in het ziekenhuis gelegen. Op dag 7 kreeg ik te horen dat al het weefsel “schoon” was, geen twijfel over mogelijk.

    We zijn nu 2 jaar verder (ik kreeg dan wel in juli de diagnose “kanker” maar ben geopereerd in oktober) en ik ben nog steeds “schoon”….

    Ik wens je heel veel sterkte deze tijd en ik hoop dat er in je omgeving voldoende mensen zijn bij wie je je verhaal kwijt kunt…. Praten is zo belangrijk!!! En kom je er niet uit, schroom dan niet om een professional in te schakelen.

    Succes en heel veel kracht toegewenst.

    Liefs Sharon

  • esther

    hoi gerda en sharon

    antwoord maar aan jullie alle twee ,ben gisteren in het zkh geweest en alle uitslagen waren goed.Ze hebben op de mri alleen gezien dat het lijkt alsof de tumor is ingegroeid in het steunweefsel.

    bij het inwendige onderzoek voelde zij dit anders , dus wil de gyn toch het zekere voor het onzekere nemen.

    Nu moet ik as donderdag weer onderzocht worden maar dan onder narcose, dan kunnen ze het beter voelen,als blijkt dat het klopt wat op de mri te zien is dan krijg ik een ander behandelplan,namelijk chemoradiatie………..en hier ben ik helemaal niet blij mee.

    zit echt in een emotionele rollercoaster , met vandaag dan weer even een diep dal.

    veel liefs esther

  • Monique F.

    Hoi Esther,

    Je maakt op dit moment een hele moeilijke periode door. Als ik je verhaal lees herken ik mezelf.

    In juli 2008 werd er bij mij na een conisatie ook kanker ontdekt.

    Ik ben vrij snel doorgestuurd naar de Daniel den Hoed kliniek en daarna naar het UMC Utrecht, omdat ik nog een kinderwens had.

    Een hoop angsten en onzekerheid die later plaats maakten voor een enorme strijdlust, die naar mijn mening mij echt heeft geholpen.

    Ik heb altijd hoop gehouden en na een radicale trachelectomie met verwijdering van de lymfklieren had ik een vrij snel herstel.

    Het was en is nog steeds vaak moeilijk, maar heb inmiddels wel een zoontje van 21 maanden en dat had ik 3 jaar geleden nog niet durven dromen.

    Met oa Gerda en nog wat andere dames hebben we ons hele verhaal gedeeld op dit forum (1ste controle na trachelectomie)

    Iedereen heeft dezelfde angsten en onzekerheid, natuurlijk mag dat en is dat ook nodig, maar straks moet je vechten en dat moet je ook willen. Je lichaam kan erg veel aan en daar moet je wat hoop in vinden.

    Ik snap dat je de behandeling niet wilt. Heeft dit een speciale reden? Zou je bijvoorbeeld liever iets anders willen?

    Ik wil je in ieder geval heel veel sterkte toewensen.

    Ik denk aan je…..

    Groetjes Monique

  • Hilde

    ah, ik zie nu pas dat je hier ook je verhaal geschreven hebt - ik sluit hier wel bij aan, hoef je het verhaal maar 1 keer op te schrijven.

    nogmaals, zet m op donderdag!

  • Hilde

    Hoi esther,

    ik hoop dat je gauw een uitslag hebt en in ieder gaval weet waar je aan toe bent.

    Is het onderzoek en narcose en het wachten achter de rug?

    groetjes, Hilde

  • esther

    lieve allemaal

    ik heb gisteren het onderzoek onder narcose gehad en…………yes ik word geopereerd ik krijg de whertheim okabayashi…….lijkt wel een gerecht bij de chinees.

    de tumor zat niet in het steunweefsel en ik zit in 1a/b……ben er blij mee ook al klinkt dat raar.

    zag zo tegen de eventuele mogelijkheid van chemo op,dat komt ook door wat ik heb meegemaakt.

    8 jaar geleden is mijn moeder op 52 jarige leeftijd aan kanker overleden, vorig jaar november is mijn schoonzus van 38 ook overleden aan kanker.

    bij allebei hielp de chemo niet vandaar mijn afkeer tegen de chemo………..al zal ik als ik zou moeten worden nabehandeld natuurlijk wel aan de chemo gaan.

    word nu tussen de twee en drie weken geopereerd vind het doodeng ben bang voor alle complicaties die ze me verteld hebben,maar misschien heb ik geluk en krijg ik geen blaas of darmproblemen.

    veel liefs esther

  • Hilde

    Wat fijn voor je dat je dat de tumor met een operatie verwijderd kan worden.

    Ik hoop dat je snel op de planning komt voor de ok. Bij mij zet er ook 2 weken tussen het onderzoek en de operatie. Vond ik al lang zat, al weet ik dat er vrouwen zijn die veel langer moeten wachten.

    Zet 'm op de komende 2 wachtweken!

    groetjes, Hilde

  • charlie

    Hallo

    Ik kom al vanaf mijn 17de bij de gyneacoloog. Ze kwamen erachter dat ik het PCO syndroom heb. Tijdens een mijn van bezoeken vond de gyneacoloog dat mijn baarmoederhals er onrustig uitzag. Ik heb mijn eerste uitstrijkje gehad toen ik 22 jaar was en daar kwam een pap 3a cin 2 uit. Toen ik 24 was is er besloten om te behandelen. Ze hebben toen een lis-exicisie uitgevoerd. Ik heb daar goed van hersteld maar helaas leek dit jaar weer een pap 2 cin 2. Ik ben nu 26 en heb 2 weken geleden een conisatie ondergaan. Dit keer onder narcose, wat mij alles meeviel.

    Heeft iemand dit meegemaakt en hoe zit het met zwangerschap erna en had iemand daarna ook last van licht urine verlies?

    Wat ik weet is dat je niet doodgaat van een pap 3a cin 3. Dit is allemaal nog een prestadium en goed te behandelen. Zorg dat je een gyneacoloog hebt die het je allemaal goed en rustig kan uitleggen. Komt helemaal goed :). Succes met de ingreep.