Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Eveliena
Hallo vrouwen,
In november 2010 heb ik een uitstrijkje laten nemen omdat ik in dat jaar 30 was geworden. De assistente zei nog: maak je geen zorgen komt bijna nooit wat uit. Twee weken later wordt ik gebeld door de huisarts; het is niet goed ik wil dat je vandaag nog met het ziekenhuis belt voor een afspraak. Ik schrik me rot, want de uitslag is Pap4 met onrustige cellen. Dezelfde week kan ik op vrijdag nog terecht en de gyn valt gelijk met de deur in huis. Mijn afwijking zit niet aan de voorzijde van de baarmoedermond maar al in de baarmoederhals, we gaan snel opereren. Er wordt een conisatie uitgevoerd en 2,5 cm van mijn baarmoederhals verwijdert.
De uitslag van de conisatie is goed, de snijranden zijn schoon. Ik mag wel zwanger worden van de gyn, maar dat durf ik niet aan. Eerst wil ik de uitslag van de eerste controle uitstrijkje.
Wat heb ik daar nu een dubbel gevoel aan over gehouden. In mei terug voor controle uitstrijkje, gyn zegt ziet er goed uit maak je geen zorgen. Bel ik na vier weken vanaf mijn werkplek op en krijg opnieuw een hard bericht: sorry het is weer/nog pap4. Ik zie mijn kinderwens in rook opgaan en dat doet mij zo'n verdriet.
Binnen nu een twee weken probeert de gyn nog een keer een besparende conisatie uit te voeren. Ik krijg echter het gevoel dat hij er niet veel vertrouwen in heeft. Als de conisatie geen schone snijranden heeft moet mijn baarmoeder eruit, hetzelfde geldt voor een negatieve uitslag van het uistrijkje dat ik twee maanden na deze conisatie moet ondergaan.
Het ene moment denk ik was ik maar gelijk zwanger geworden het andere moment ben ik blij van niet, want welke gevolgen had die zwangerschap gehad.
Als ik lees wat syptomen zijn van baarmoeder(hals)kanker wordt ik erg verdrietig; ik heb namelijk contactbloedingen (soms) en regelmatig vieze of meer afscheiding. Ik ben zo bang en verdrietig. Drie maanden lang onzekerheid.
Heeft iemand dit meegemaakt en hoe ben je hier door heen gekomen? Waar put je kracht en seun uit? Is er nog ergens informatie terug te vinden over herhaaldiejke negatieve uitslag van een uitstrijkje?
Ik word ook steeds geconfronteerd met onhandig begrip van mensen die zeggen: ach je hebt 2 mooie meiden, zorg maar dat je gezond blijft. JA ik heb twee mooie meiden, maar mijn gezin voelt nog niet compleet. Ik wil nog een wondertje in mijn buik, genieten van de trotse blik van mijn man, de reactie van de kinderen op een broertje of zusje. Het koesteren van een kindje en ontvangen van de liefde. Dat is toch niet raar!!
