voel me alleen

  • sevda

    hoi iedereen die dit leest,

    ik weet eigenlijk eigenlijk niet wat ik moet schrijven, denk dat ik het zat ben allen in mijzelf op te hopen en maar denken dat het wel goed zal komen.

    ik ben 26 jaar en ben een gelukkige moeder van 2 kinderen. in nov 2006 begon ik iedere dag bloed te verliezen met hevige buikpijn. in jan ben ik naar de huisarts gegaan die maar zei dat het niets was (met een kweekje dat alleen bllasontsteking als uitslag) stelde zij mij gerust. maar ieder vrouw kent haar lichaam en weet wanneer er ernstig iets mis is. ik feb 2008 ben ik teruggegaan en heb gezegd dat het bloeden heviger werd met de daarbij horende krampende pijn, die zei “begin gewoon maar aan de pil je hebt een onrelmatige menstruatie” ik weigerde dit en wou achter de reden van mijn bloeding komen waarna zij toch een uitstrijkje deed. ik moest drie weken wachten, de huisarts belde me op en zei dat ik per meteen bij haar langs moest komen. ik has een afwijkende uitsrijkje. nog geen idee wat er allemaal zou gebeuren, je denkt toch “ik ben jong wat het ook mag zijn ik overwin het wel”. het enige wat ze zei was het zit daar onder niet helemaal in orde je moet nu naar een gynocoloog. eenmaal daar werd er in me gekeken pap4 zeiden ze en namen meteen bioptie materaal, mevrouw waarom bent u al anderhalf jaar met deze klachten rondgelopen, ik wens u veel succes zei de gynocoloog. 4 weken later bleek het bioptiemateriaal niet genoeg was voor een definitieve benaming. er is meteen een nieuwe uitstrijkje gedaan die moest duidelijkheid geven, maar nee hoor deze keer een pap 3b. maandag is er lisexisie bij mij uitgevoerd waarbij 3 keer het normale dosis verdoving niet werkte, en ik lijdend de ingreep moest doorstaan. 7 mei krijg ik de uitslag ervan, niet wetend wat me allemaal te wachten staat. ik probeer mijzelf sterk te houden zonder hulp van mensen om mij heen. vandaag heb ik op het internet rond zitten neuzen over baarmoederhalskanker en ben met mijn neus in de feiten gedrukt.

    het is waarschijnlijk toch ernstiger dan ik dacht. hoe ga ik hiermee om.

    veel kusjes en knuffels aan iedereen

  • Poek

    Beste Sevda,

    Kan me heel goed voorstellen dat het je allemaal af en toe flink naar de keel grijpt, vooral als je een beetje alleen bent. Het is goed dat je hier even je hart gelucht hebt, wij kunnen je misschien toch een beetje tot steun zijn.

    Die uitspraak van je gynaecoloog vind ik erg horkerig, zeg, het is toch niet jouw schuld dat je er lang mee rondgelopen hebt? En al was het wel je eigen schuld, artsen zijn er om mensen te helpen en niet om ze de grond in te trappen. Volgende keer een beetje van je afbijten. Maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Ik weet het, je zit daar helemaal in de zenuwen en weet niet wat er allemaal gaat gebeuren.

    Maak je nu bij voorbaat niet helemaal ziek van ellende en wacht even de uitslag af. Het kan toch ook een hele goede uitslag zijn?

    Als het je weer even teveel wordt, gooi het er dan hier op het prikbord maar uit, hoor. Wij zullen proberen je weer op te peppen.

    Ik hoop in ieder geval dat je iets wilt laten weten als je de uitslag hebt. Afgesproken?

    Veel liefs van Poek.

  • sevda

    hartelijk dank Poek,

    ik dak je hartelijk voor je opluchtende bericht. misschien wou ik mijn verhaal kwijt bij mensen die precies weten hoe het voelt om deze cellen in je te hebben.

    ik kan om mij heen met niemand over dit onderwerp bespreken mijn man ook niet zij zeggen alleen je bent sterk je overleeft het wel of óverdrijf niet zo ernstig zal het niet zijn´.

    het is fijn om een plek te kunnen vinden bij je lotsgenoten.

    ik dank je echt diep uit mijn hart, het lucht op.

    ik zal je de uitslag geven zodra ik het weet.

    Poek ik heb een vraagje mijn broer is drs en die zegt tegen mij dat het verstandiger is om naar een kankerkliniek te gaan en daar een second opinion te vragen. zij hebben er veel meer ervaring mee. hoe denk je hierover, moet ik het doen.

    veel knuffels, sevda

  • Poek

    Misschien heeft je broer wel gelijk, en je kunt b.v. naar het Antonie van Leeuwenhoek ziekenhuis (hét kanker instituut) in Amsterdam. Maar ik kan het je niet aanraden. Voorlopig niet, ga eerst lekker in de buurt naar een ziekenhuis waar je vertrouwd bent en vlug weer naar huis kunt. Wel als je verdere specialistische behandelingen nodig hebt. Maar ik heb ook borstkanker gehad twee jaar geleden en moest zes weken lang elke dag naar het AVL. Daar wordt je niet vrolijk van hoor, iedereen die je daar ziet heeft natuurlijk kanker. Dat werkt erg deprimerend. Daar ben jij nog lang niet aan toe. Is lief en bezorgd bedoeld van je broer, dat wel.

    Groetjes, van Poek

  • Poek

    Ik zie dat ik jouw vraag over een second opinion niet goed beantwoord heb. Dat is altijd een goed idee. Vooral omdat jouw gynaecoloog zo'n hork schijnt te zijn. Go for it girl!

  • sevda

    dank je wel Poek.

    ik wordt depressief van al dat wachte. het ziekenhuis weet sinds feb dat ik kanker heb en nog steeds moet ik wachten coor een behandeling.

    het voelt alsof ik voor proefdier word gebruikt. een hapje van dit een grotere stuk van dat en maar geen duidelijke antwoord op tafel zetten.

    als ze nou zeggen je zit in cin 1 2 of 3 dan les ik me erbij stil en kijk ik wat het volgende stap is voor een behandeling. maar nu is het 3 maanden snijden en wachte. ik word er gek van.

    er valt verder niets te doen dan te wachten op de uitslag, ik laat het je weten poek kusjes

  • Mila

    Hoi Sevda,

    Verschrikkelijk he die onderzoeken en dat wachten op de uitslag! Weet er alles van.

    Je schrijft in je laatste antwoord dat je kanker hebt. Is dat bevestigd door je gyn? Want zoals ik jouw eerste posting (van 17 april) lees, is de uitslag nog niet bekend. De CIN dus ook nog niet. Ik had CINIII en dat was een voorstadium van baarmoederhalskanker.

    Heeft de gyn of een andere arts tegen je gezegd dat je baarmoederhalskanker hebt of ga jij daar zelf vanuit?

    Sterkte meis!

    Liefs,

    Mila

  • carla

    lieve sveda,jij denkt tever vooruit!als het werkelijk zo ernstig is meissie,laten ze je niet zolang lopen hoor…

    ik duim voor je en denk aan je

    liefs en knuf

    carla

  • Natus

    Hoihoi,

    Ik Ook wil jou even heel veel sterkte wensen met alles.

    Wat het ook is,die onzekerheid is het ergste.

    Ik worstel er ook nog steeds mee(als je terugleest,dan staat mijn verhaal er wel meerder keren tussen)Ik had pap3b Cin III,electroconisatie gehad,snijranden niet schoon,maar volgens de gyn. kan ik nog ZAT wachten tot september met die overige pap3b,cin III cellen in mijn lichaam.

    Want het is nog geen kanker en erg langzaam groeiend.

    Ik ga aankomende week wel bellen om een eerdere afspraak te krijgen,omdat ik september wel erg lang vind duren.

    Ikzelf ben 31,moeder van 2 meiden.

    Ja, je weet nooit wat je te wachten staat,maar dat is met niets in het leven.

    Ik hoop echt dat je er je weg in kunt vinden en als je wat dwars zit,gooi het hier maar in de groep,al vertel je 10 keer je verhaal(heb ik ook wel es een handje van)is niet erg,maar dan ben je het kwijt en dat is alleen alweer een opluchting,dat je je verhaal kwijt kunt.

    Ik kom hier ook wel 2 keer per week kijken en sommige dagen wel elke dag 3 keer,ligt eraan hoe ik me voel en ik zal je ook altijd proberen te steunen.

    Ik heb ook veel aan de reacties hier gehad en ben ook superblij dat er hier gelukkig meerdere mensen weten wat er in je omgaat omdat het herkenbaar is,maar dat is het altijd.

    Als ik het er over heb,gewoon,dan doet de ene helft dat ik al met 1 voet in het graf sta en de andere helft zoiets van;Maak je er niet zo druk om,komt allemaal goed.

    Je zal het toch zelf moetten doen en blijf positief ermee omgaan.Na mijn electrocnisatie sta ik nu 3 keer per week een uur in de sportschool,cardio en fitness en ik ben wel wat moe,maar kan het prima doen.

    Sommige mensen krijgen na pap 3b en lis/electroconisatie een volmaakte zwangerschap en bevalling.

    Ik zie dat zelf niet meer zitten,maar waar een wil is…sterk blijven en blijf je volgen…

    dikke knuffel,ook voor de rest hier…liefs natus!!!

  • sevda

    bij de eerste afspraak hebben ze gezegd dat ze vermoeden dat ik baarmoederhalskanker heb. ik krijg aanstaande woensdag dus 07 05 de definitieve uitslag. ik weet niet of ik in de voorstadium van kanker zit of dat het als kanker is, het is afwachten.

    deze week heb ik mijn eerste menstruatie gehad na de lisexcie en het is zwaar heel veel bloed verloren en kreunen van de pijn. heb het ziekenhuis gebeld en die zeiden dat het er allemaal bijhoort. ik slik een handjevol medicijnen om mijzelf staande te houden.

    ik voel me niet goed maar probeer er het beste van te maken wil de mensen om mij heen niet verdrietig maken. het is zwaar lichamelijk als geestelijk, je kan niets anders doen dan afwachten.

    de artsen zeggen niets tegen me, ik krijg geen woord uit hun mond. wachten op de definitive uitslag zeggen ze. ze zeggen ook je bent nog veels te jong, dat je dit nu al hebt en dat het zich zo snel heef ontwikkeld. ik weet niet meer wat ik van al die woorden moet maken en denken.

    ik laat jullie nog weten wat de uitslag is. dank jullie voor al het advies en mentale steun. ik geef om jullie kusjes en knuffels