Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Alet
Hallo allemaal,
Geruime tijd geleden heb ik hier ook wel eens een vraag gesteld en vaak ergens een antwoord gegeven. Daarna was het een tijd stil rond mij, maar ik zal even een update geven. En voor iedereen die van positieve verhalen houdt: vooral doorlezen!!
In 2001 werd bij mij een eerste uitstrijkje gemaakt en er werd een PAP3a geconstateerd. Een half jaar later was de uitslag hetzelfde. Ik werd doorverwezen naar de gynaecoloog en de onderzoeken begonnen. Eerst een colposcopie, waarbij een tweetal biopten werden genomen. Zo op het oog zou de afwijking weggehaald zijn, maar 3 maanden later was de controleuitstrijk er weer op PAP3a.
Er werd een lisexcisie afgesproken. De operatie ging simpel en het herstel ook goed. Helaas…na een half jaar weer een PAP3a. Er werd besloten om het te proberen met een cryo-therapie, bevriezen van de baarmoedermond. Jammer, maar ook hierna weer die PAP3a. Dus op voor de tweede lisexcisie.
Deze keer ging het wat moeilijker. Ik verloor veel bloed en het was een stuk moeilijker om weefsel weg te halen. Het herstel duurde dan ook wat langer. De uitslag van het weggehaalde weefsel was ook niet goed want er waren geen afwijkende cellen aangetroffen. Dit wil dus zeggen dat er nog steeds afwijkend weefsel in mijn baarmoederhals aanwezig was.
Ik werd doorverwezen naar een collega-gynaecoloog die meer ervaring had met conisaties. Want de enige oplossing was in mijn geval dan een diepe conisatie in de hoop dat de afwijkende cellen daarmee weggehaald zouden worden.
Die ingreep heb ik ook ondergaan en gelukkig ging het allemaal goed. De verkeerde cellen werden gevonden en bij de controle-uitstrijk 6 maanden later werden geen afwijkende cellen gevonden. Helaas kon het onderzoek van het uitstrijkje niet alles zeggen want een bepaalde soort cellen werd niet aangetroffen, waarschijnlijk omdat er zo veel weefsel erg diep is weggesneden.
Al met al was ik een paar jaar verder en werd ik zwanger. Grote stress bij de gynaecoloog want de kans op een vroeggeboorte was enorm groot. Een bandje om de baarmoedermond leggen kon niet meer, daarvoor was teveel weggesneden. Maar om een lang verhaal kort te maken: in augustus heb ik een prachtige dochter gekregen. Geen vroeggeboorte en geen complicaties.
In oktober heb ik een Mirena spriaal laten plaatsen en aan de hand van de draadjes die daarbij achter blijven heeft de gynaecoloog een perfecte uitstrijk kunnen maken. Een PAP1, ik heb een kopie van de uitslag gevraagd om in te lijsten ;-).
Heel veel sterkte voor iedereen die nog maar net in de molen van de uitslagen zit. Een verkeerde uitslag is niet leuk, maar de kans op genezing is groot.
